November geefmaand #dag6


Ik had bedacht dat ik een leuke foto van mijn lief en zijn vader zou maken met mijn instax. Zijn vader is best een gadgetman dus zo’n miniatuur polaroid zou hij vast ook heel leuk vinden. Niets was minder waar!  Ik kreeg zoveel commentaar op de foto en hoe de foto genomen was dat ik het niet meer als het actie mee durfde te laten tellen.

Later fluisterd de allerliefste me toe dat die foto er volgend jaar nog steeds staat.  Hoeveel commentaar hij er nu ook op heeft. Ik voel me een beetje gerustgesteld.

Maar als de liefde op de terug weg naar huis ook niet helemaal lekker is en eigenlijk wel heel veel zin heeft in de satébar,  roep ik dat ik trackteer. Hij sputtert nog wat tegen.  Maar als ik zeg dat hij jarig is geweest (in juni ;)),  wij een jaar daten en dat ik hem al steeds probeerde te trakteren maar dat ik daar van hem vooraf moest zeggen in plaats van achteraf en dat het geefmaand is gaat hij overstag en mag ik trakteren. Ik wilde de ober nog flink tippen,  maar als ik na 15 minuten aan zijn balie gestaan te hebben eindelijk mag betalen en hij me zonder mij zonder me aan te kijken het pinapparaat in mijn handen duwt zie ik daar vanaf.  Geven is leuk, maar ergens klant zijn waar ze interesse voor je hebben is dat ook!

img_20161106_192656

 

 

November geefmaand #dag5

Als juf op de peuteropvang en BSO krijg je nogal vaak een mok met daarin thee en een chocolaatje.  Ik heb zelf al meer dan genoeg mokken.  Dus belandde deze cadeautjes steeds in een kastje voor ooit.

Wat ik er dan ooit mee ging doen was me nog niet helemaal duidelijk.  Totdat ik vanmorgen een Geefmaand actie moest verzinnen die niet te veel tijd in beslag mocht nemen en bij voorkeur in de trein kon.

Normaal zouden we met de motor naar de Achterhoek zijn gegaan.  Maar omdat ik nog steeds een beetje gammel ben nemen we de trein.

Ik verzamel alle mokken die ik nog niet heb doorgegeven en vul ze met snoepjes,  suiker en theezakjes.  Onderweg drop ik deze.  De eerste zet ik bij mij in het trappenhuis neer. De tweede op het station.  En de derde in de trein.  Van het trein exemplaar zie ik hoe 2 meisjes het vinden.  Aanvankelijk denken ze dat iemand het vergeten is. Maar dan lezen ze het briefje.  Een van de meiden is vrij sceptisch.  Niet open maken,  er zit vast een bom in roept ze.  Maar het andere meisje ziet er een random act of kindness in en overweegt al mee te doen met de Geefmaand.

Even later zie ik dat ze de Facebookgroep heeft gevonden.  Ben heel benieuwd of ze ook nog geef daden gaat verrichten.

photogrid_1478377533214

 

“November geefmaand #dag5” verder lezen

November geefmaand #dag 4

img_20161104_085941

Ik heb een t-shirt gewonnen van K’s Choice, bij de Melkweg.  Helaas kreeg ik een mannen m in plaats van een dames s. Gelukkig vind de liefde het ook een leuk shirt.  Al kent hij de muziek niet.  Nog even muzikaal opvoeden 😉

Weer een luie geef actie vanuit bed.  Maar hij kan wel wat nieuwe shirts gebruiken.  En ik was eigenlijk al van plan er deze maand ergens een voor hem te kopen.  Soms komen dingen gewoon perfect samen!

November geefmaand #dag 3

Zoals ik gisteren al schreef werd ik ineens onwel.  Eigenwijs als ik was wilde ik toch gaan werken. Maar mijn collega’s zagen in dat dat geen goed idee was.  Aangezien ik mijn bed nog niet uit geweest ben hebben ze dat best goed ingeschat.

Dus moest mijn geefactie vandaag ook vanuit bed.  Een tijdje geleden beloofde ik een vriendin en LinkedIn aanbeveling voor haar te schrijven.  Maar ik nam de tijd daar maar niet voor.  Vandaag heb ik dus een mooie aanbeveling voor haar geschreven die meteen een plekje op haar website kreeg.

Een andere vriendin deed mee met een wedstrijd.  Ze had stemmen nodig voor een flyer die ze gemaakt had.  Dus heb ik op haar gestemd en mijn Facebook vrienden gevraagd hetzelfde te doen.

En er was een vriendinnetje dat even een lastige periode heeft.  Ik besloot te informeren hoe het met haar ging en haar te laten weten dat ik aan haar denk.

Zo zie je maar weer, zelfs vanuit bed kun je geven.  En daar ben ik erg dankbaar voor!

November geefmaand #dag 2

img_20161102_095930

Mijn lief en ik hebben de gewoonte een lief briefje voor elkaar achter te laten als we als laatst achterblijven in elkaars huis. Opzoek naar papier vond ik een mapje post it’s. Natuurlijk kon ik mezelf niet in bedwang houden en maakte ik een post it art voor hem.  Meer uiteraard iets liefs op alle briefjes 🙂

Ook zet ik een kopje thee voor mijn collega.

Daarna stort ik volledig in. Ik krijg zo’n hoofdpijn dat ik ervan moet overgeven.  Als mijn fruit en mijn lunch in de gootsteen beland zijn vind mijn collega me.  En stuurt me naar huis.  Ik ben blij dat ik mijn geefactie al gedaan heb voordat ik instorte.


 

Vandaag even geen tijd om te ruimen. Want er moest vakantie gevierd worden, en van de zon genoten.  Dus zaten wij met onze voetjes in het gras te genieten van een prachtig concertje in de Japanse tuin.

DSC_0052

De rest komt morgen wel weer.

Visje

Zullen we een visje gaan eten op de Markt, vraag ik aan het jongetje bij mij op de BSO. We hebben samen 1,5 uur te overbruggen tot de rest van de kinderen komen en proberen  die tijd te vullen met avonturen.  Soms gaan we op Zombie jacht, andere keren zijn wij Starwars figuren, of draken. Het is eigenlijk nooit saai met ons.

Nee,  zegt het jongetje, visjes zijn vies, ik lust alleen maar kibbeling. Ik besluit geen lesje te geven over het feit dat kibbeling vis is. Dat zal hij later in zijn leven nog wel leren. Heb je daar zin in, vraag ik dus maar. Dat heeft hij wel, maar mag dat eigenlijk wel van mijn baas? Op samenzweerderige toon zeg ik dat als ik het van mijn eigen geld betaal mijn baas het vast wel goed vind. Resoluut zegt hij dat hij dan niet wil. Waarom niet, vraag ik verbaasd. Ja juf, dan heeft u straks geen centjes meer. Ik verzeker hem dat mijn centjes  niet op gaan van een keer samen kibbeling eten.

Even later zitten we gezellig samen op een bankje van onze kibbeling te genieten. Het jongetje is zo dankbaar dat ik een angry bird poppetje van hem krijg. Want hij heeft  hem toch dubbel. En ik, ik ben zo’n pussy dat dat mij dan weer ontzettend, enorm raakt.

 

Heggenrijdersfestival

Het Heggenrijdersfestival was weer een hit. Daar in het Velserbeekpark voel je je echt even in een andere wereld.

 

IMG-20160508-WA0002

Nog even de make-up bijwerken, voordat de drukte begint.

IMG-20160508-WA0003

De tafel staat klaar, nu nog even wachten en kopjes thee drinken!

FB_IMG_1462741058809

Ah, kijk, daar zijn de knutselaars.

FB_IMG_1462775133259

In Opperste concentratie worden de mooiste doosjes versierd!

FB_IMG_1462716367037

En wij?? Wij kijken terug op een erg leukmiddagje park hangen!

Met ons hoofd in de wolken Pasen vieren

Vorige week was het Pasen. Dat moest gevierd.

IMG_20160328_132702

Dus kocht ik bij de HEMA een leuk eierverf setje. En kliederde ik wat eitjes onder. Mijn nieuwe liefde met een D zag dat ook wel zitten en schilderde vrolijk mee.

IMG_20160328_133308

Zijn onze eitjes niet prachtig geworden?!?!

Daarna werd het tijd om het wat hoger op te zoeken. Rotterdam is jarig en viert dat met een reuzenrad naast de Markthal. Ik ben gek op die dingen, dus ik moest en zou.

DSC_0197

Daar zaten we dan met ons hoofd in de wolken. Te genieten van het uitzicht van mijn stadje (ons stadje).

IMG-20160328-WA0012

Dat uitzicht met al zijn moderne gebouwen, je houd ervan of je haat het. Ik hou er toevallig van, heel erg. Het is voor mij echt het stukje aarde waar ik thuis hoor. Als ik het centraal station binnen rijd denk ik, jippie, ik ben weer thuis.

DSC_0191

En stiekem is er natuurlijk nog best wat over van die oude binnenstad. Neem nu alleen de Laurenskerk al!

DSC_0204

Maar ook de jaren 80 bouw mag er wat mij betreft best zijn. Het reuzenrad zelf is trouwens ook een aanwinst voor de stad. Het is bijna jammer dat het 10 april alweer weg gaat. Maar mocht je voor die tijd nog in de stad komen, vergeet dan niet een ritje te maken.

DSC_0206

Want zeg nu zelf dit is toch ook gewoon kunstig?

Jemig, ik lijk wel verliefd. Zo prachtig vind ik alles. Ach als dit de effecten daarvan zijn dan hoop ik dat het nog heel lang duurt.

 

Xxx

 

Ostara kriebels

Ostara staat weer voor de deur. Het feest waar we de lentegodin Ostara verwelkomen. Buiten is al te merken hoe de lente langzaam wakker wordt.

DSC_0184

Dus trekken wij erop uit voor een echte lente/Ostara wandeling. Thuis hebben we in sigarendoosjes al eenMmini offertje gemaakt dat we achter zullen laten in de Kabouter boom. Mama versierde een godinnensteen die zo tot de verbeelding van een klein jongetje spreekt dat hij hem al in zijn zak gestoken heeft voordat wij klaar zijn met ons ritueeltje.

DSC_0180

Hier ligt de Godinnensteen nog te stralen. Ik Ben benieuwd hoe lang de kistje blijven liggen.

De volgende wandeling is op 1 mei, wil je met ons mee wandelen? Stuur dan even een berichtje!

DSC_0183 DSC_0182