Zullen we een visje gaan eten op de Markt, vraag ik aan het jongetje bij mij op de BSO. We hebben samen 1,5 uur te overbruggen tot de rest van de kinderen komen en proberen die tijd te vullen met avonturen. Soms gaan we op Zombie jacht, andere keren zijn wij Starwars figuren, of draken. Het is eigenlijk nooit saai met ons.
Nee, zegt het jongetje, visjes zijn vies, ik lust alleen maar kibbeling. Ik besluit geen lesje te geven over het feit dat kibbeling vis is. Dat zal hij later in zijn leven nog wel leren. Heb je daar zin in, vraag ik dus maar. Dat heeft hij wel, maar mag dat eigenlijk wel van mijn baas? Op samenzweerderige toon zeg ik dat als ik het van mijn eigen geld betaal mijn baas het vast wel goed vind. Resoluut zegt hij dat hij dan niet wil. Waarom niet, vraag ik verbaasd. Ja juf, dan heeft u straks geen centjes meer. Ik verzeker hem dat mijn centjes niet op gaan van een keer samen kibbeling eten.
Even later zitten we gezellig samen op een bankje van onze kibbeling te genieten. Het jongetje is zo dankbaar dat ik een angry bird poppetje van hem krijg. Want hij heeft hem toch dubbel. En ik, ik ben zo’n pussy dat dat mij dan weer ontzettend, enorm raakt.
Nah ik begrijp dat wel hoor dat geraakt zijn ☺