Hallo Caro,
Ik ken je niet heel goed. Eigenlijk alleen van Twitter. En toch heb ik het gevoel dat ik je een beetje ken. Omdat ik bijvoorbeeld een ´ohhhhh wat leuk` gevoel over hield aan jouw projectje met je volkswagenbusje. En later ook met je open deuren blogs. Fascinerend al die foto’s van bijzondere deuren. En het gaf me meteen ook een gevoel van zie je wel, je bent niet gek, deuren fotograven is best normaal, anderen doen het ook.
Later toen ik twitterde (en blogde) over mijn Godinnencursus reageerde jij daar weer ontzettend leuk op. Dat iedere (jonge) vrouw eigenlijk eens in een godinnentraditie (of hoe men het ook wil noemen) mee zou moeten lopen. En stiekem ben ik dat wel met je eens. Ik denk dat het ontzettend waardevol zou kunnen zijn om het goddelijke in jezelf te erkennen en te herkennen. (als je het niet goddelijk wilt noemen mag je het van mijn part ook je eigen kracht, levensenergie or what ever noemen)
Nog weer later toen ik uit de doeken deed over mijn polyamoreuze experimenten bleek dat voor jou ook niet helemaal vreemd te zijn. Nu dan wel niet, maar ooit was dat wel zo.
Kortom er waren genoeg momenten waarbij ik dacht, die Caro dat is toch eigenlijk een best een stoer wijf. Lekker open minded, niet zo doorsnee en nu ja gewoon leuk dus!
We hebben ook gemeen dat we van (creatieve) projectjes houden. Dingen waarmee we onszelf scherp kunnen houden. Die nuttig kunnen zijn, of gewoon alleen maar leuk. Op het moment ben ik met twee projectjes bezig. Het 100 dingen minder project, waarin ik en een groep mensen die ik om me heen heb verzameld kijken of we kunnen leven met 100 dingen minder. We hebben een Facebook groep waarop we bij houden wat we weg gedaan hebben en vooral ook wat we doen met de spullen die we wegdoen. De meest creatieve ideeën komen voorbij. Erg stimulerend. Daarnaast ben ik met een fotoproject gestart waar ik voor werd uitgedaagd op Instagram. Het project is terug te vinden onder de #100daysofhappy, en het is de bedoeling dat je 100 dagen lang iedere dag een foto maakt van iets waar je happy van wordt. Ik ben nu op dag 8 en het is verbazingwekkend te noemen wat het positieve effect van dit project op mijn leven is. Constant ben je op zoek naar dingen waar je gelukkig van zou kunnen worden, zodat je daar een mooi plaatje van kunt schieten. Waardoor je dus ook veel meer dingen ziet waar je eigenlijk best wel een beetje happy van wordt. Ik denk dat ik al voor zeker nog 8 dagen plaatjes in mijn hoofd heb.
En hoe zit het met jou? Ben jij nog met leuke projectjes bezig? Of zit je in een plan fase?
Ik hoop snel van je te horen
Dit is zo’n blogje waar ik vrolijk van word. 🙂
Je schrijft dat een Godinnencursus voor iedere vrouw wel eens goed zou kunnen zijn. Om het Goddelijke in zichzelf te erkennen, ervaren, etc… Ik vind dat een boeiende stelling. Zeker gezien veel vrouwen hun vrouwelijkheid soms wat schijnen te vergeten of toch te weinig eigen maken. Als je ooit eens zin hebt hier dieper op in te gaan ben ik erg geïnteresseerd.
Ik ga daar zeker een blogje aan wijden. Hoop dat het me deze week nog lukt. Blijf lezen zou ik zeggen 🙂