Het had zo’n leuk idee geleken, schminken met Koningsdag op de vrijmarkt.
Want iedereen wil toch zeker geschminkt worden op zo’n dag?
Ik had mijn koffertje nog niet uitgepakt of de eerste klant diende zich aan.
“Mevrouw, gaat uw schminken?, want mijn zoontje wil graag spiderman worden”.
Dat begint al goed dacht ik.
Maar ik had het mis. Want ik zat een uur in de zon, en er kwam helemaal niemand meer.
Er ging nog een uur voorbij, nog steeds helemaal niemand.
Ik ging naar een ander plekje. Een dronkenman wilde een vlaggetje op zijn hand. Hij kreeg een vlaggetje en wilde vervolgens niet meer weg gaan. Wat niet heel bevorderlijk was voor de klandizie. Er ging nog een uur voor bij, Raafje kwam, en er liep een kindje langs. Ik schminkte op allebei haar wangen een kroon.
Ik schminkte mijn linkerarm, en mijn rechter. De Gesprekspartner kwam langs, en ik ging verder op zijn armen. Maar kinderen werden haastig mee getrokken door hun ouders, nee, nu niet, strakjes misschien. Ik moest plassen, en had dorst, dus verhuisde ik naar een terrasje. Mijn koffertje was dicht. “Mevrouw, dat wat u op uw arm heeft, dat wil ik ook”. Dus kreeg ze een eenhoorn, en deed ik extra mijn best, want het zou de laatste van de dag worden.
Volgend jaar zoek ik een ander plekje. Dus als er iemand nog een tip heeft voor een spot met kinderprogramma, ik hou me aanbevolen.
