Ik probeer mijn leven zo groen mogelijk in te richten als haalbaar is. Dat wil niet zeggen dat ik een heilige ben, ook ik vergeet constant een tasje van thuis mee te nemen en neem weleens een plastic zakje aan. En ben niet heel goed in het plannen van mijn eigen leven. Dus koop dan toch weer iets te eten of te drinken op het station, met wegwerpplastic. In plaats van mijn dopper te vullen of mijn broodtrommeltje van een lunch te voor zien. (Maar daar werk ik aan)
Het punt is dat ik mijn best doe. Op het moment probeer ik de producten in mijn badkamer te vergroenen. Iets dat makkelijker klinkt dan dat het is, want als je in een gemiddelde drogist naar het groenste alternatief vraagt wordt je vaak afgescheept met een product waarop staat dat er een plantje in zit, of dat “bio” in zijn naam heeft. Zonder dat het verder echt groen is. Het zit nog steeds vol met troep in verpakkingen die gemaakt zijn van troep.
Gelukkig kwam ik de Yes to… lijn tegen. Klik hier om hun site te bekijken. In Nederland is het volgens mij alleen nog bij de tuinen te koop, en die hebben een heel beperkt aanbod. Mijn gezichtsverzorging is dus een combinatie van de fase wash en dagcreme van Yes to, met rozenwater (een restproduct uit de parfumindustrie) als tonic.
Scheerschuim heb ik lang geleden ingeruild voor een stuk olijfzeep. En ook voor mijn lichaam gebruik ik soms alleen water, soms een stuk zeep (want minder verpakkingen) en soms gewoon een douchegel. Omdat ik daar veel van heb staan. Als juf krijg je nu eenmaal snel dat soort producten cadeau. En dingen weggooien zonder ze te gebruiken vind ik eigenlijk nog erger dan dingen gebruiken die misschien niet 100% groen zijn. En oké toegegeven, ik hou van het gevoel van schuim, ook al weet ik dat het niet heel goed is als producten schuimen. Mijn tanden poets ik afwisselend met tandpasta en bakkingsoda.In het begin moest ik erg wennen aan de smaak. Maar je raakt er aan gewend.
Het zijn misschien niet de meest groene oplossingen altijd. maar ik ben er tevreden over. Echter shampoo blijft een ding waar ik niet uit kom. Ik heb het geprobeerd met alleen conditioner. Een methode die me eigenlijk wel bevalt. Maar ik wilde groener. Dus stapte ik over op bakkingsoda en appelazijn. Mijn haar wordt er schoon van, en het ziet er mooi en vol uit. Maar het voelt zo droog. Ik hoor dat anderen er enthousiast over zijn, en echt, ik wil er ook enthousiast over zijn. Dus dat het prikt als ik mijn haren was neem ik voor lief, zoals ik de smaak van bakkingsoda voor lief neem. Maar, misschien ben ik gehersenspoeld door de cosmetische industrie, ik hou ervan door mijn haar heen te gaan en dat het zacht aanvoelt. Dus zocht ik naar een alternatief dat ik om en om kan gebruiken met de bakkingsoda techniek. Ik kwam uit op een shampoo van dr.organic. Klik hier om de site van drorganic te bekijken.
Nu dus nog een bevredigende vervanging voor douschegel vinden.
Wat gebruik jij?
Ik haal in de biowinkel een grote verpakking met biologische en vegan douchegel. Ze ruikt naar lavendel en daar ben ik blij om.
Voor mijn haar gebruik ik ook nog steeds shampoo, van de Hairborist, biologisch en natuurlijk. Ik sus mijn groene zieltje ook een beetje op die manier, maar soms moet dat eens kunnen 😉