De liefste

De kinderen weten nog niet van de reorganisatie die boven ons hoofd hangt. Maar soms lijkt het wel alsof ze het voelen. Alsof ze ons een hart onder de riem willen steken. Zulke lieve dingen zeggen en doen ze de afgelopen paar dagen.

“Juf, met Koningsdag, ga ik samen met een vriendinnetje zelfgemaakt spulletjes verkopen. En de helft van het geld dat we daarmee verdienen mogen jullie dan hebben. Want jullie zijn zo lief voor ons, en kopen altijd zulke leuke dingen voor ons”. Zegt de een.

“Juf, u bent de liefste, de liefste van de hele wereld”. Zegt de ander.
“De liefste van de hele wereld dat is wel heel erg lief, waar heb ik die eer aan verdiend”, vraag ik omdat ik me lichtelijk bezwaard voel als kinderen dat soort dingen zeggen. Mijn collega’s zijn namelijk ook heel lief.

“Nou juf, dat komt omdat u zo goed bent in lief zijn. En u kunt goed luisteren, mij super goed troosten als ik boos of verdrietig ben, en u heeft ook nog eens altijd leuke ideeën om te doen, daarom bent u de liefste”.

Mijn hart loopt over en stiekem pink ik een traantje weg ontroerd door deze lieve woorden. Ik had denk ik ook niet verwacht dat ze zo goed onder woorden kon brengen wat dat dan betekende, de liefste zijn.

In de loop van mijn loopbaan ben ik de nodige mensen tegen gekomen die zich afvroegen of ik niet te slim was voor dit werk. (geen idee waar dat soort uitspraken op gebaseerd zijn) Toen ik vitamine d te kort had en door de gevolgen daarvan bij de bedrijfsarts en bij een ggz psycholoog liep waren zij beide van mening dat ik iets aan mijn loopbaan moest doen. Want te creatief, te slim, te anders dan andere mensen in mijn werkveld.

En iedere keer dacht ik jullie snappen het niet. Het gaat er niet om of ik te creatief, slim of anders zou zijn. Waarom zou je dit werk trouwens niet kunnen doen als je creatief, slim of anders bent? Juist dan, zou ik zeggen! En je beloning zit hem ook niet alleen in het bedrag dat aan het eind van de maand op je rekening staat. Hoewel dat zeker handig is. Ik zou dit werk blijven doen als ik de spreekwoordelijke loterij zou winnen.  Gewoon omdat ik hou van wat ik doe. Gewoon omdat de echte gesprekjes met de kinderen zo heerlijk zijn. Omdat ik hen zie groeien, omdat zij mij laten groeien!

Auteur: Miss Laura Artemis

Hallo! Ik ben Miss Artemis, beter bekend als Laura. Een meisje van 31 uit Rotterdam. Een heksje, die gek is op poppetjes tekenen, vooral als ze Kawaii zijn. Ook hou ik van snailmail (je weet wel echte post met postzegels enzo), heb ik een beginnende verzameling washi tape en ben ik gek op sprookjes en mythologie natuurlijk. (Vandaar Miss Artemis). Evenals Artemis heb ik wel iets met kinderen, ik werk in de kinderopvang. Van jagen heb ik dan weer minder kaas gegeten, maar wat wil je, als vegetariër. Welkom in mijn stadse sprookje, loop met me mee, en laat je verwonderen.

4 gedachten over “De liefste”

  1. Als je gelukkig bent met wat je doet en het geeft je voldoening wat maakt het dan uit dat je er ‘te slim’ voor bent? Of ‘te creatief’? Het is belangrijk dat je die dingen die belangrijk voor je zijn kwijt kan in je werk. En jouw liefde voor kinderen is denk ik de drijfveer om jouw kwaliteiten daar in te zetten. Mensen denken dat je werk moet zoeken op maat van je kwaliteiten. Ik denk dat je werk moet doen waar je je kwaliteiten met veel liefde inzet, op eender welke manier dan ook.

    Het is heerlijk om te lezen hoe lief de kinderen zijn tegen jullie!

  2. Ach, mensen en in vakjes denken hé… In principe is mijn hoogste diploma ook te hoog voor het werk dat ik doe maar ik doe het nou eenmaal graag en wat anderen zeggen… I don’t care 🙂

Laat een reactie achter op Anna Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *