Cool like that

Een paar weken geleden zag ik een oproepje van de band Einsteinbarbie. Ze waren in eerste instantie op zoek naar lekkere wijven die ook nog konden acteren. Toen die vacatures vervuld waren mochten ook de mensen zonder acteer ervaring of mensen die minder lekker waren aanschuiven om in hun nieuwe clip te figureren.

Nu is het niet echt een geheim dat ik best wel een klein beetje fan ben van de band. Toch twijfelde ik over mijn aanmelding. Ik zag de filmdatum en locatie steeds veranderen. En mijn bui ging van YES, dan ben ik toevallig toch al vrij naar, OH KUT, dan kan ik helemaal niet. Maar gelukkig kwam het allemaal goed en wisten ze een dag te plannen die vrij was in mijn agenda. Dus de stout schoenen aangetrokken en mijn meest zomerse foto ingestuurd. (die ene, waarop ik het jurkje aan had dat eigenlijk voor de bruiloft van mijn zusje was bedoeld)

Stella reageerde dat ik meteen dat jurkje wel even aan kon doen *SLIK* het prijskaartje zat er zelfs nog aan, had het alleen voor die foto even aan gehad. Maar aan de andere kant, mijn zusje zou zich vast vereerd voelen als haar jurkje ook in een clip zou schitteren. Het kaartje er dus afgeknipt en op naar Zandvoort.

Om op tijd op de locatie te verschijnen was nog een hele prestatie. Volgens Karin Giphart was het 5 minuten lopen vanaf het station. Dat is misschien zo op een dag zonder tropische temperaturen. En dan ook nog een marathonloper bent. Maar voor ons gewone stervelingen die het strand langzaam in een woestijn zagen veranderen was het eerder 20 minuten.

Na een lange, bare tocht vond ik dan eindelijk de juiste strandtent. Waar ik heel vriendelijk werd ontvangen. De band was al aan het filmen. Wij figuranten moesten maar even plaats nemen en wachten, vooral heel veel wachten. Af en toe kwamen de bandleden nieuwsgierig kijken naar wie wij toch allemaal waren. Nu ja, van mij als die hard fan wisten ze wel wie ik was. Wat de andere figuranten deed vermoeden dat ik dan vast al veel vaker dit soort “klussen” deed. Dat ik gewoon fan was van de band kwam niet in ze op. Eveneens als het niet in ze op kwam dat ik niet, net als zij een jaar of 17 was. Toen ik bleek te werken en mijn middelbare school al enige tijd afgerond bleek te hebben vielen ze bijna flauw. Ik 30, grapje zeker?

Maar toen ik de Spangas actrice niet bleek te herkennen en wel bleek te weten wie Leo Blokhuis was, want ,”Wat doet die nu precies? Mijn moeder zei dat hij bekend was”. Viel ik toch door de mand. Ik was duidelijk way to old om in roze jurkjes rond te kunnen huppelen.

“s middags kwamen er nog een handjevol Twitter figuranten aan. (en die kende ik dan weer van Twitter, dus dat werd een erg gezellige meeting.) Met wijn, martini en dansjes. (en chipjes in wel 3! verschillende smaken, ons geluk kon niet op)

Na nog meer wachten, filmen, dansen, wachten en filmen stond alles er dan eindelijk op. Nu begon het echte wachtten, het wachtten tot de clip eindelijk uit zou komen. Vandaag werd aan dat wachten abrubt een einde gemaakt. Want hij is af! Zangeres Stella tweete eerder vandaag al dat ik er in zou zitten, alleen niet zo heel veel. Dat was dus een leugen. Voor een figurant ben ik best wel een beetje boel in beeld. En uhhhh, echt niet alleen omdat ik er zelf in zit hoor, maar wat is het resultaat gaaf geworden!!!! Ik ben er helemaal trots op!

Auteur: Miss Laura Artemis

Hallo! Ik ben Miss Artemis, beter bekend als Laura. Een meisje van 31 uit Rotterdam. Een heksje, die gek is op poppetjes tekenen, vooral als ze Kawaii zijn. Ook hou ik van snailmail (je weet wel echte post met postzegels enzo), heb ik een beginnende verzameling washi tape en ben ik gek op sprookjes en mythologie natuurlijk. (Vandaar Miss Artemis). Evenals Artemis heb ik wel iets met kinderen, ik werk in de kinderopvang. Van jagen heb ik dan weer minder kaas gegeten, maar wat wil je, als vegetariër. Welkom in mijn stadse sprookje, loop met me mee, en laat je verwonderen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *