Sommige mensen houden echt heel erg van hun werk. Je zou kunnen zeggen dat ze met hun werk zijn getrouwd. Het komt helemaal goed uit als ze dan ook nog met elkaar zijn getrouwd. Zodat ze geen last hebben van een zeurende partner. Die het maar niets vind om op de tweede plaats te komen staan. Ze zijn nu immers samen nummer 1 en nummer 2.
Bij mij in de straat woont en werkt zo’n stel. Ze runnen een hotel/restaurant. Het is zo’n zaak waar wel iets vegetarisch op de kaart staat, omdat iedereen dat tegenwoordig doet, maar als ik het vegetarische gerecht dan ook daadwerkelijk bestel,wordt er toch gevraagd of ik niet gewoon een lekker stukkie vlees wil.
Zo’n zaak waar de vrouw en de man elkaar al jaren haten, maar daarom juist van elkaar houden. Zwaar mopperend op en over elkaar.
Zo’n zaak waar klanten continue van ongevraagd advies worden voorzien, dat niet zelden zwaar beledigend is voor de klanten. “U gaat toch niet echt naar dat museum met al die jezusbeelden, of bent u christelijk? Nee toch? Oh wel? Sorry hoor”. Kun je ze bijvoorbeeld horen zeggen.
Je moet er vaak lang wachten op je eten, en dat eten is dan vaak ook nog van matige kwaliteit. Toch kom ik er graag. Het heeft iets knus.
Kennelijk vinden ze dat zelf ook. Want er hangt nu al een week een briefje op de deur waarop staat dat ze “afwezig zijn ivm vakantie”. Ik denk dat dat briefje er alleen maar hangt omdat iedereen dat doet, net als met dat vegetarische gerecht. Want iedere keer als ik er langs loop staat hij voor de deur koffie te drinken, of zij door het raam naar binnen te kijken, ’s avonds lopen ze samen arm in arm even langs de zaak, en gisteren avond zag ik ze gezellig zitten chillen met vrienden (of misschien zijn het stiekem wel gewoon gasten), in hun dichte zaak.
Ik kan niet wachten tot ze weer open zijn, om ouderwets gezellig te genieten van hun gekibbel. En een lekker stukkie vlees aangesmeert te krijgen. Misschien plan ik mijn volgende vakantie ook wel naar hen toe!!!!
