Door alle comotie was ik helemaal vergeten te vertellen dat ik tegenwoordig in de OR op mijn werk zit. Vorig jaar had ik me opgegeven. Ik werd derde, er waren maar 2 plaatsen beschikbaar, dus kwam ik op de reservelijst. Maar met die reorganisatie die niet door ging zijn er mensen weg gegaan, en 1 daarvan zit ook in de OR, of zat dus eigenlijk. Want nu zit ik erin.
Voordat je de OR in gaat word je klaar gestoomd met een cursus.
Alles wat je nodig hebt is durf en lef zegt de cursus leider. Ik denk aan de film die ik gisteren keek. Cinderella. Zij leerde van haar moeder dat moed en vriendelijkheid de kernwaarden zijn die je in je leven nodig hebt. Dus dat zet ik onder durf en lef in mijn aantekeningen. Omdat je naar mijn idee met vriendelijkheid en moedigheid toch ook een heel eind moet komen.
We hebben uiteindelijk nog 8 uur lang een cursus waar een heleboel in verteld wordt. Waar we inwendig goed verzorgd worden. En waarbij ik dingen over arbeidsrecht leer waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Waarin de cursus leider mij nog even komt komplementieren met mijn mooi tekening als ik wat zit te krabbelen aan het eind van de dag. (in de pauze laat hij zijn eigen tekeningen zien die trouwens veel en veel mooier zijn dan wat ik ooit zal kunnen) Maar aan het eind van de dag moet ik toch weer aan Cinderella denken. Want wat we uiteindelijk vooral geleerd hebben is dat je MOED en VRIENDELIJKHEID nodig hebt om het als OR een beetje ver te kunnen schoppen. Stel je niet op als de commissie van gezeik, maar wees aardig, paai, en doe diplomatiek.
Nu nog even leren hoe diplomatieke vriendelijkheid werkt š
