Eind vorige maand was Rotterdam Pride.
De eerste beweerde ze, maar dat is niet waar, er was er eerder een waar ik in mee gestept heb. Ik was net nog niet helemaal uit de kast en natuurlijk moest ik mijn stagebegeleidster tegen komen die even homo’s kwam kijken. Ik drukte haar een folder van Apollo (toen der tijd een vereniging voor en door homo jongeren) in haar handen, zij riep dat ze niet wist dat ik er ook zou zijn, ik riep dat ik dat zelf ook niet wist, tot nu dan. En dat was dat, daarna is er nooit meer een woord over gesproken.
Nu, 12 jaar later, ben ik een stuk minder actief in de scene. En daar moest maar eens verandering in komen besloot ik. Vrienden waren op een feestje bij mij om de hoek, en ik besloot ze te verrassen met mijn komst. De volgende dag bekeek ik het programma eens goed en besloot ik biseksueel te gaan picknicken.
De groep zou te herkennen zijn aan de vlag. Ik had geen idee dat er een bi vlag bestond, en hoe die eruit zou zien. Maar zo groot was het park nu ook weer niet, en hoeveel mensen zouden er nu helemaal met een vlag aan het picknicken zijn? Ik besloot een gokje te wagen.
Ik was het park nog niet binnen of ik liep tegen een vlag aan. Even googlen leerde mij dat die vlag inderdaad de bi vlag was. Maar, de picknick zou al een uur bezig horen te zijn, en er zat maar 1 iemand onder die vlag. Ik bleef nog even veilig achter mijn boom staan. Gelukkig kwam er als snel iemand aangelopen die ook bij de vlag hoorde, en nog eens tien minuten later was er weer iemand die kennelijk ook opzoek was geweest naar de vlag. Ik vermoede dat ik niet heel veel langer meer achter mijn boom kon blijven staan zonder opgemerkt te worden. Dus haalde ik diep adem en stapte op de groep van inmiddels 3 mensen af met de vraag of zij de picknick waren. Niet een heel gekke vraag, want er stond nog helemaal geen eten uitgestald. Er werd bevestigend geknikt, en ik legde mijn kleedje neer.
Nu kwam het erop aan, er moest een gesprek gaande gehouden worden. Maar ik had met deze mensen, bij mijn weten niets anders gemeen dan dat we allemaal biseksueel waren. Waar moet je het dan in vredesnaam over hebben? En hoe kom je erachter wat en of je ook wel andere gemeenschappelijkheden hebt? Gelukkig wordt het snel drukker. En arriveert Neelis ook. Ik had met hem een uurtje later afgesproken zodat ik in ieder geval gedwongen was een uurtje te blijven picknicken.Als Neelis er is komen als snel de homo’s van Hang out 010 (al blijken sommige van die homo’s bi te zijn) en wordt het wat mij betreft echt gezellig. Met mensen die ik ken. Mensen waar mee wij ook stilletjes weg sluipen als zij weer terug naar de Hang out moeten. De picknick was echt wel gezellig, en de mensen lief. Maar ik geloof dat ik gewoon niets heb met die subgroepjes in die subgroepjes. Kunnen we niet gewoon lekker gay zijn. En dat je er dan vanzelf wel achter komt of je bi bent of ni?
Misschien ben ik wel te bevooroordeeld en haal je er wel heel veel uit om een groepje, in een groepje in een groepje te zijn. Ik zal beloven ze nog een kans te geven. Echt waar.
