Precair, getverderie wat een snot woord dacht ik toen ik vanmorgen de wot opdracht las. Want precair doet me denken aan een categorie van woorden waar ik ridicuul en hautain ook onder schaar.
Woorden die je veelal gebruikt om jezelf slimmer voor te doen dan je bent. Woorden die je niet nodig hebt als je voldoende zelfvertrouwen hebt. (de paar academici die echt niet meer weten hoe je normaal moet communiceren daar gelaten) Bovendien zijn het woorden waar synoniemen voor zijn die wel iedereen direct begrijpt. Wat is er mis met belachelijk, hooghartig of hachelijk? Waarom hebben we daar andere woorden voor nodig als de lading hetzelfde is?
Me hierover opwindend kwam ik niet meer toe om na te denken over precair, precaire situaties. Er was geen enkele anekdote die me te binnen schoot. Ik klapte volledig dicht. Het zegt vast meer over mij dan over het woord, of over mensen die deze woorden bezigen. Maar wat precies, dat weet ik niet, het is mijn blinde vlek. Misschien ontdek ik spoedig waarom het me zo irriteert en maak ik binnenkort in iedere zin gebruik van woorden die ik ook makkelijker had kunnen zeggen. Gewoon omdat het kan.
Lekker! Dwars! En helemaal niet heikel, hachelijk, twijfelachtig,onzeker, bedenkelijk of gevoelig. Gewoon jij!
Ook ik heb mijn twijfelachtige, onzekere momenten, die zou ik alleen nooit precair noemen. 🙂 😛
En toch is het een heerlijk leesbaar blogstukje geworden… over precair 🙂
Dank je wel
je bent niet de eige die schrok van het woord ;-). Leuk stukkie
Nee, het viel me ook op dat er beduidend minder wot’s geschreven zijn vandaag.
Ik kon het niet opbrengen, maar jij hebt er toch weer iets leuks van gemaakt.
Dat is de Nederlandse taal, waarom makkelijk als het moeilijk kan… 😉