Categorie: zero plastic week

Dopper

Sinds de Zero plastic week zocht ik naar alternatieven om minder plastic te blijven gebruiken.
Want hoewel ik soms de eigenschappen van plastic heel fijn vind, want weerbestendig en ontzettend duurzaam vind ik wel dat er minder wegwerpplastic moet zijn. Het is ronduit belachelijk dat ik voorheen mijn tomaten in een plastic zakje deed die vervolgens weer in een grote boodschappentas verdween bijvoorbeeld. En dat allemaal voor die 5 minuten die ik van de supermarkt vandaan woon. Het zakje belande vervolgens gewoon in de vuilnisbak. Ik geef toe, het was een beetje onwennig als ik het kassameisje zag klungelen met mijn losse tomaten. Maar liever dat dan meewerken aan de plastic soep op de bodem van de oceaan.Tegenwoordig lach ik dus maar gewoon extra lief naar het kassameisje.

Ook de broodjes die ik met enige regelmaat in mijn pauze koop gingen iedere dag opnieuw in een nieuw plastic zakje. Verleden tijd. Ik bewaar 1 zakje in mijn tas en klop dat na gebruik netjes uit. Op deze manier doe ik soms wel weken met hetzelfde plastic zakje. Want ook hier geld, de broodjes zitten er nog geen 5 minuten per keer in.

Alleen voor mijn drinken had ik nog geen goede oplossing gevonden. Mijn bidon werd snel vies, maar flesjes hergebruiken is dan weer niet helemaal goed voor je gezondheid omdat er stoffen in die flesjes kunnen zitten die behoorlijk giftig zijn en makkelijk los weken waardoor ze in je water belanden. Klinkt mij niet helemaal fris in de oren. Gelukkig liep de Gitarist tegen hetzelfde probleem aan. En herinnerde ik mij de Dopper waarvan iedereen zich verbaasde dat ik er nog geen een had.

Meteen een roze en een blauwe aangeschaft. En ik moet zeggen dat hij sinds de aanschaf nog geen seconde uit mijn tas geweest is. (nu ja behalve om af te wassen of te gebruiken dan natuurlijk).
Ik neem hem altijd en overal mee. Op deze manier bespaar ik een heleboel kosten, hoef ik geen frisdranken te drinken als ik bijvoorbeeld naar de bioscoop ga en ben ik ook nog eens goed bezig voor het milieu. En dat voelt goed!

Zero plastic week een fotoverslag

Dit is dus het plastic afval dat ik deze week maakte. Meer dan ik hoopte, maar ook een stuk minder dan ik gedacht had. Als ik die Artisjokken vorige week nu maar had laten staan had het een stuk minder geweest. Misschien kan ik dat bakje nog herbruiken om kruiden in op te kweken. Want de kruiden vanaf zaadjes op laten komen is me nog niet helemaal gelukt. (weet iemand wat ik fout doe?) 
Dit was het bakje dat ik echt niet kon laten staan. Staat zo gezellig, straks als de bloemetjes zijn uitgekomen bij de andere bakjes om mijn regenpijp. (nu nog verzinnen hoe ik het tussen mijn andere bakjes krijg, want hij zakt af) 
Hier moet hij dus tussen komen te hangen, plastic of niet, ik word erg vrolijk als ik deze bakjes zie. En volgens mij is het prima te recyclen. Dus hoeven ze niet in de plasticsoep terecht te komen. Toch?!?
(en ik hoop natuurlijk ook dat ze nog wel even een jaar of 5 minimaal mee gaan) 
En deze had ik echt nodig, zonder dat ik het een weekje uit kon stellen. 
Verder zijn er ook nog plastic items die ik toch heb laten liggen omdat ik wil weten of er een ander alternatief is. Een wisser om mijn douchewand (van glas) mee schoon te maken bijvoorbeeld. Of een nieuwe deurmat. En ipv die nieuwe bloempotten ben ik gaan kijken wat ik nog had. Volgens mij is dit voor voorlopig ook een prima oplossing voor mijn boontjes. 
(en de pot is ook nog eens van aardewerk)

Zero plastic week dag 5,6 en 7

Vrijdag

Wat is dat nu? Vorige week hadden ze bij deze cursus stenen mokken aangeboden, nu staan er ineens plastic bekertjes. Gelukkig ben ik op deze locatie kind aan huis en weet ik zelf waar de mokken staan. Snel dus maar zelf een mok gepakt. Want plasticbekertjes vind ik echt vette onzin. Aan het eind van de cursus werden we gevraag tips en tops te geven aan de cursusleidster, toch maar even “geklaagd” over de plastic bekertjes. (daardoor was mijn briefje ineens een stuk minder anoniem en direct naar mij te herleiden, nu ja dat moet dan maar) 
Voor de lunch heeft zusje boterhammen voor me gesmeerd, netjes in een plastic zakje. Tja weggooien omdat ik geen plastic wil gebruiken vind ik dan weer wat ver gaan, ik pak ze aan en peuzel ze op. 
Eten bij shopvriendin. Ik informeer nog even naar de hoeveelheid plastic die ze gebruikt heeft om deze maaltijd te bereiden. “Alles zat in plastic, hoezo?”, is het verbaasde antwoord van shopvriendin op deze vraag. Ai! 
Daarna door sjezen naar de cabaretvoorstelling van OnsLotte. Even wat ik bang dat dit zo’n gelegenheid was waar in de pauze gebruik gemaakt zou gaan worden van plasticbekertjes. Gelukkig was dat niet het geval en krijgen we onze jus d’orange in echte glazen. Shit! Niet van te voren gezien de jus d’orange komt dan weer wel uit een plastic fles. Volgende keer maar thee bestellen, daar kan minder aan mis gaan. 
Zaterdag
Toen ik op mijn missie wad om nieuwe plantenbakken te scoren, in het plastic werd ik staande gehouden door iemand die graag een praatje wilde maken. De winkels sloten en ik kon niets meer kopen. Geen nieuw plastic dus. Hoera! 
Tot vriendje bij wijze van verassing voor de deur stond met pakjes thee en chocolade, verpakt in jawel, plastic. Ik kan mezelf heiliger voor gaan doen dan dat ik ben. Maar ik heb het open gemaakt en opgepeuzeld. Natuurlijk had ik twee dagen kunnen wachten, maar dat voelde ineens zo hypocriet. 
Twee radijsjes van mijn balkonnetje geoogst. Weet ik tenminste zeker dat het niet met plastic in aanraking is gekomen. Verder heb ik de hele week ook al gekookt met kruiden van eigen balkon. Volgens OnsLotte is het niet goed om je eten in de stad zelf te kweken want uitlaatgassen en zo. Ik betwijfel of dat erger is dan landbouwgiffen. Maar dat terzijde. 
Zondag
Na de Yoga les worden we getrakteerd op een kopje thee. Gelukkig uit een plastic bekertje. Als ik door de stad terug naar huis loop voel ik allerlei plastic verleidingen aan mij trekken. Maar ik trap er niet in. Ik loop naar huis! Ik ga voor veilig. Denk dat ik de deur vandaag niet meer uit kom. Dan kan er tenminste niets meer misgaan. Want ik vind het allemaal leuk en aardig hoor, dat goed zijn voor het milieu, en ik zal zeker een aantal dingen blijven volhouden. 
*Zelf een bekertje mee nemen bij gelegenheden waar het risico is dat je uit wegwerpbekertjes moet drinken. 
*Mezelf om de dag met een stukzeep en een washandje wassen en niet meer iedere dag met douchegel.

*In de supermarkt beter opletten of er ook alternatieven zijn die niet in plastic verpakt zijn

Maar helemaal plastic vrij leven voor altijd? Dat gaat me nooit lukken. Ik zou dan echt alles zelf moeten bakken en bereiden, nooit meer iets kant en klaar mogen kopen. Waar moet ik de tijd vandaan halen? Plastic minderen? Geen probleem! Maar plastic mijden? Ik geloof dat ik daar heel erg ongelukkig van zou worden. En dan uiteindelijk gewoon maar helemaal niet meer ga eten omdat het zo lastig is om bijvoorbeeld een brood te vinden dat niet in plastic is verpakt. En dat, lijkt me dan weer niet helemaal de bedoeling. 

Zero plastic week day 4

Vandaag toch 4 plastic items gekocht.

Want ik had echt een stofkam nodig om de hoofdluizen waarvan ik vermoed dat ze een feestje op mijn hoofd aan het houden zijn weg te kammen, nadat ik ze dronken had gevoerd met azijn. Nu schijnen die dingen er ook in metaal te zijn. Maar bij de drie drogisten waar ik geweest ben waren ze alleen in plastic variant te koop.

Terwijl ik in de drogisterij liep viel mijn oog op maandverband in de aanbieding. Nu weet ik dat er wasbaar maandverband bestaat. Maar voor iemand met een uithuizig bestaan als het mijne lijkt me dat een stap te ver gaan. Dus toch maar verbandjes verpakt in plastic.

Nadat ik 2 markten,3 supermarkten en een bakker ben afgelopen om brood te vinden dat helemaal in papier verpakt zat heb ik toch maar genoegen genomen met een brood dat half in plastic verpakt is. Mijn moeder had de tip om doeken mee te nemen naar bijvoorbeeld de markt waar ik mijn brood in zou kunnen verpakken. Zelf bakken is natuurlijk ook nog een optie.

Op mijn balkon heb ik plastic plantenpotten, ik woon alleen en heb geen auto. Ik wil niet iedere keer dat ik een plantenbak wil kopen iemand moeten regelen om met mij mee te gaan die te halen. Het moest dus te dragen zijn en niet na een seizoen verroesten of te vergaan. En dan kom je al snel uit op… plastic. Ik was nog naar een potje in het groen opzoek en liep daar nu toevallig tegen aan. Omdat het een erg bewuste keuze is om voor plastic te gaan, het de bedoeling is dat ik hier zeker de komende 5 jaar nog woon, en ik al erg lang naar dit specifieke potje op zoek was heb ik het toch maar mee genomen.

Verder heb ik alweer gekookt met was ik nog op voorraad had, dus geen nieuw plastic gekocht.

Hoe gaan anderen deelnemers hier mee om? Maken jullie ook een onderscheid in plastic dat bedoelt is een tijdje mee te gaan en wegwerp plastic?

Zero plastic week day 3 de badkamer!

Hoera, op dag drie heb ik nog steeds geen nieuw plastic gekocht. En bij mijn afval is nog steeds maar 1 plastic zakje en wat kaaskorstjes te vinden. Dat plastic zakje heb ik meteen maar in gebruik genomen als vuilniszakje. Wel ben ik nu echt door mijn brood heen, en ben ik nog geen plek tegen gekomen waar ik brood kan kopen in een volledig papieren verpakking. Ik had gehoopt op de markt te kunnen scoren. Maar helaas. Alles was al voorverpakt in plastic zakjes.

Verder voer ik op de Facebook groep durftevragen nu een discussie of er een verschil is tussen kunststoffen en plastic, ook met het oog op duurzaamheid. Vooralsnog zonder een bevredigend antwoord. Maar er is nu in ieder geval weer een groep mensen aan het nadenken gezet over het onderwerp plastic. En dat is natuurlijk ook belangrijk! 
Ook ben ik even door mijn badkamer heen gelopen. Mijn shampoo zit in plastic flessen, maar lief en ik kopen die samen in hele grote flessen en vullen daar onze kleine flesjes mee bij. Omdat dit een kappersshampoo is en mijn haar er echt niet vet van word was ik mijn haar 1 a 2 keer per week. Het blijft er fris en schoon uit zien. Ik ken verhalen van mensen die helemaal gestopt zijn met het wassen van hun haren, maar dat is voor mij toch een stap te ver! Bovendien doe ik op deze manier nu al ruim 9 maanden met dezelfde flesjes.
Hetzelfde geld voor het zeeppompje, ook die is al verschillende keren bijgevuld uit een grote fles, dit flesje is nu denk ik een jaar of twee oud. 
Ik hou heel erg van mijn plastic scrub sponsje. Bovendien gaan die dingen langer mee dan andere scrub alternatieven. Weet dus nog niet of ik die helemaal wil opgeven. Maar ik wil wel de helft van de week gewoon een stuk zeep en een washandje pakken om me mee te wassen. Dat scheelt weer flessen. Voor het scheren gebruik ik al olijfzeep. Ook wil ik wel een houten tandenborstel proberen. (maar ik heb nog een hele voorraad tandenborstels liggen die ik wel eerst opmaak, het is dus nog even wachten op een recensie) Voor badschuim ben ik trouwens helemaal fan van de LUSH toverstokjes. Schuimt als een gek en je kunt er echt wel een paar keer mee doen! Ook kun je zelf badzout maken van zeezout die in kartonnen doosjes te koop is. 
(ook een erg fijne bruistablet voor in bad, jammer dat je er maar een keertje mee kunt doen) 
En jij? Heb jij nog tips om het plastic in de badkamer terug te dringen? Of geef jij liever niets van je luxe en gemak op om het milieu te sparen? 

Zero plastic week day 2 hoe overleef ik zonder…

Hoe overleef ik een dagje cursus zonder plastic?

Dat was de vraag die gisteren avond boven mijn hoofd hing. Want de vorige les was me opgevallen dat iedereen de hele dag uit wegwerpbekertjes dronk. En dat we, nog niet gewend aan de recessie, geen lunch bij ons gehad hadden, dus snel nog even naar de supermarkt gelopen waren om een lunch bij elkaar te sprokkelen. Lees erg veel plastic afval. Laat dat nu net niet de bedoeling zijn, deze week. 
Even twijfelde ik aan mijn hele onderneming. Wilde ik mezelf echt in een bijzondere positie brengen door een eigen bekertje mee te nemen? En zou ik het wel aan kunnen om daardoor buiten de boot te vallen? Want stel je voor dat iedereen het heel stom zou vinden. Misschien moest ik die hele week maar gewoon laten voor wat het was. Maar ergens diep in mij klonk de kleine activiste die daar woont. Nee, ik moest nu niet terugkrabbelen omdat ik toevallig een cursus had. Gewoon doorzetten. 
Dus maakte ik een survival kit. Ik nam mijn eigen beker mee en smeerde netjes een paar boterhammen die ik in een trommeltje stopte. Toen ik, voor de eerste keer met mijn knal roze bekertje een kopje thee ging halen voelde ik mezelf wel enigszins ongemakkelijk. “Ik doe mee met de Zero Plastic Week” verontschuldigde ik mezelf. Meteen werd er instemmend geknikt. Alsof het heel normaal was en iedereen eens in de zoveel tijd een Zero Plastic Week inlast. Maar voor de rest werd er heel relaxt op gereageerd. Natuurlijk werden er grapjes gemaakt toen we in de cursus een activiteit moesten plannen, waarbij het wel makkelijk leek plastic bekertjes en een fles siroop mee te nemen voor het tussendoortje. Nee! Ho! Stop! dat kan niet, want Miss Artemis gaat mee, en die is tegen plastic, kijk maar naar haar beker. 
Maar aan het eind van de dag besloot mijn lieve collega die de cursus ook volgt volgende keer ook een eigen beker mee te brengen. Want, veel beter dan al dat wegwerp! En nu kan ik er ook niet meer onderuit, ik zal de hele cursus (die nog een jaar duurt) mijn eigen beker mee blijven nemen. Beloofd! 
En zeg nu zelf, ziet er ook nog eens veel vrolijker uit! 

Zero Plastic day 1 plastic heaven

Dit jaar doe ik voor het eerst mee aan de Zero plastic week. Ik streef er naar helemaal geen plastic te gebruiken. Maar bij nader inzien is dit moeilijker dan ik dacht. Want ik sta op en zet mijn plasticbril op. Neem mijn vitamine d pillen in, die verpakt zijn in plastic. Poets mijn tanden met een plastic tandenborstel. Gelukkig ben ik gisterenavond al in bad geweest, anders had ik me met een plastic scrubsponsje gewassen met vloeibare zeep uit een plasticflacon. Ik kleed me aan en hoop dat er in mijn kleding geen plastic zit,maar ik vrees het ergste. Vis mijn beugelelastiekjes uit hun plasticverpakking. Terwijl ik een banaan van de fruitschaal pak voor onderweg, gelukkig, daar kan weinig aan mis gaan. Maar dan, beleg ik een boterham die uit een zak komt die voor de helft van plastic is met kaas met een plastickorst. Ik zoek mijn tas en bedenk me dat deze, je raad het al, ook van plastic is.

Als ik eindelijk de deur uit ben bedenk ik me dat het nu niet meer fout kan gaan. Maar als ik mijn plastic ov-chipkaart uit mijn plastic portemonnee pak om in te checken bij een plastic incheckpaal weet ik dat het nog een hele uitdaging gaat worden. Terwijl ik op een plasticstoeltje zit, maak ik met een plastic pen aantekeningen in mijn plastic notitieboekje voor dit blog, dat ik later zal uitwerken op mijn plastic laptop. 

Ik ben nog geen twee uur wakker en mijn leven is al plastic fantastic. Ik woon in een plastic hemel. Waarin alles, behalve ik zelf van plastic lijkt te zijn.

(En daar ga ik deze week dus verandering in brengen! Hoe? Blijf lezen!)