Dingen met stippen zijn leuker

Dat dingen met stippen leuker zijn, weet iedereen. Of althans dat ik in die overtuiging leef, dat weet iedereen. Zo werd ik ooit op een bruiloft uitgenodigd, toen ik voorzichtig naar de dresscode informeerde werd me verteld dat er geen dresscode was, zolang ik het maar niet in mijn hoofd haalde met polka dots of een hoedje op te komen. Wat dus zoveel betekend als, je mag komen, maar je mag  vooral jezelf niet zijn. Gelukkig denken ze daar bij Alles in Wonderland anders over! Daar weten ze ook dat dingen met stippen gewoon weg leuker zijn. Ze verkopen  namelijk dit super vrolijke ontbijtsetje, met stippen ja! Ik hoef nooit meer bang te zijn dat ik wakker word met een ochtendhumeur. Want met zoveel vrolijkheid verdwijnt dat als sneeuw voor de zon. Zelfs bij iemand die niet van ontbijten houd, sterker nog helemaal niet van ochtenden houd, zoals ik!

Bij het uitpakken van de doos riep Shopvriendin, die kennelijk aanvoelde dat er wat te shoppen viel dat de mok jaloers makkend groot is. Nu ben ik vrij grote mokken gewend, maar ze heeft gelijk, deze is net weer een slag groter. Ik moet moeite doen hem met twee handen te kunnen omvatten. En dat is fijn voor thee freaks zoals wij! Hoewel het inmiddels lunch tijd was hebben we het bordje meteen aan een test onderworpen. En ook dit ondervond onze goedkeuring. Past precies een boterhammetje op. Volgens shopvriendin heeft het kommetje de ideale hoogte voor haar muesli, en zij kan het weten, want zij leeft op dat spul.

Mijn beoordeling?
Word ik er vrolijk van? JA!
Is het nuttig? Je kunt nooit genoeg servies hebben, helemaal niet als het met stippen is!
Doet het wat het moet doen? Meer dan dat, je kunt er en van ontbijten, en je ochtendhumeur verdwijnt! Als dat niet het geval is kun je zelf altijd nog even verdwijnen in de mok!

Nieuwe regels

In huize Artemis zijn 2 nieuwe regels geintroduceert.
Regel 1
Regel 2 

Dus bewaar ik geen spullen meer voor ooit, als er een bijzondere gelegenheid komt. 
Ga ik lekker in bad met mijn Lush bubblebar, die ik een half jaar geleden kreeg! (foto 1)

En neem ik een maskertje als ik daar zin in heb, ik ga geen twee jaar meer wachten tot iedereen eindelijk tijd heeft voor een meidentutavond! (foto 2)

Omdat Ruud Ketelaar zich zorgen maakte dat mijn huis nu voortaan heel saai zou worden met alleen maar nuttige en bruikbare dingen. 
Heb ik speciaal voor hem nog een derde regel in het leven geroepen. 
Maar omdat iedere dag een bijzondere gelegenheid is en ik dus niets meer hoef te bewaren voor een speciaal moment. Gebruik ik mijn chinees porselein gewoon, drink ik die champagne op en draag ik die diamanten. Daarom zou er eigenlijk nog een regel bij moeten komen. 
Verzamelingen kun je ook gebruiken!!!
Misschien dat ik daar later nog een leuke foto onder knutsel.

Maar nu ga ik even een bad nemen met maskertje, die bijzondere badschuim en champagne!

WOT Koffie

Er zijn mensen die er bij zweren, het gretig innemen om te kunnen functioneren alsof het een drug is waar ze verslaafd aan zijn. Liefkozende noemen ze hun bakkie leut het zwarte goud.
Ik snap daar helemaal niets van, ik lust namelijk geen koffie! Mij maak je niet blij met Coffee Company of Starbucks, nu ja, wel als je me hun warme chocolademelk aan bied, die nog echt met melk gemaakt word, en dan een scheutje hazelnootsiroop erdoorheen, slagroom erop en ik ben gelukkig. Dan kan ik weer een maand of drie vooruit.

De Gitarist denkt daar anders over, die ik gek op koffie. Heeft hele theorieën over hoe je het beste koffie kunt zetten en welke malingen en merken voor welk apparaat het meest geschikt zijn. Zo heb ik dus wel een hele collectie koffie in huis en een percolator want die zijn klein en nemen niet zoveel ruimte in beslag. Leuk voor als er bezoek komt. Bovendien vind ik ze er ook wel charmant uit zien. Zo’n potje heeft wel iets weg van een theepotje. En van thee en theepotten hou ik dan weer wel, heel erg veel zelfs!

Overigens vind ik koffie dan weer wel lekker ruiken. En als ik deze leuke gekleurde percolator familie spot vind ik het bijna jammer dat ik geen koffie drink. Gelukkig heb ik ook een hele familie hele leuke theepotten om het leed te verzachten!

Foto: percolators www.allesinwonderland.nl

Het leven is allang begonnen

“Ja ja, afstuderen” zegt de studentenjongen tegen het studentenmeisje. En samen vervallen ze in een stilzwijgen. Alsof het daarna allemaal gaat komen, alsof het leven daarna pas echt begint.

Ik zit op mijn eigen balkonnetje, mijn oase van rust in de drukke stad en hoor en zie dit aan. Even kost het me heel veel moeite om niet naar de overkant te roepen dat het leven allang begonnen is. Dat er daarna helemaal niets komt, dat dit het is!!! Hier en nu! Dat je met zo’n houding alleen maar angst zult kennen, voor een leven dat eindigt nog voordat het begonnen is.

Maar ik houd mijn mond en nip van mijn thee. Ooit zullen ze door hebben dat het leven is dat wat je gebeurd terwijl je andere plannen maakt. Laat ze tot die tijd maar wachten op dat grootse dat kennelijk nog komen moet. Laat ze maar een belofte aan zichzelf zijn. Ze zitten echt niet te wachten op wijze raad van een buurvrouw.

Over planten en opvoeden

Gisteren ben ik begonnen met de beplanting van mijn balkon. Op de markt kocht ik wat leuke kruiden, handige voor een stadse heks die toch een beetje groen wil zijn. Eerder deze week kocht ik al super leuke plantenbakken van Elho. Super handig voor mensen die wel willen tuinieren maar niet heel veel ruimte hebben, zoals op een balkon vaak het geval is. Dat van die ruimte dan.

Verder scoorde ik bij Xenos de nodige zaden voor nog meer kruiden en groenten en uber schattige kasjes, zodat die zaden ook nog een beetje voorspoedig groeien. Voor 45 euro heb ik 2 kasjes en zaden voor 21 potjes, want alles moest in mei gezaaid worden en was dus in de uitverkoop!!! De rest van mijn onverwachte vrije middag heb ik besteed aan het zaaien, bewateren en vertroetelen van mijn plantjes. Meteen kwam het idee om daar heel veel foto’s van te maken, en alle vorderingen van mijn plantjes bij te houden, hier op mijn blog.

Een leuk idee, een idee dat ik al eerder had, toen ik een appelboom kreeg. Iets meer dan vier jaar geleden. En waaraan ik enthousiast begonnen was. Ik schreef over de zware verantwoordelijkheid die het krijgen van een appelboom met zich meebracht. Maar hoe ik er toch het beste van probeerde te maken door het te vertroetelen met water (in een erg leuke en hippe gieter) en mest. Even plotseling als het project begonnen was hield het ook weer op.

Want na mijn eerste blogje hoorde mijn zusje dat ze zwanger was, al een maand of 8. We hadden een maand de tijd om een babykamer in te richten. Een taak die we haar meteen uit handen namen. Omdat zij, net 18, nog maar een maand te tijd had om te beseffen dat ze moeder zou worden. Als ik iets geleerd heb in die tijd is het te vertrouwen op de goedheid van de mens. Binnen no time hadden we een volledig ingerichte babykamer, zakken vol met kleertjes, speelgoed en een leuk zakcentje voor de baby bij elkaar gesprokkeld. Mijn vriendinnen schakelde hun netwerken in en mensen die wij niet eens kende leefde zo mee dat ik nog steeds ontroerd raak als ik eraan denk.

Maar goed, de verantwoordelijkheid voor de verzorging van een appelboom valt in het niet bij de verantwoordelijkheid van het verzorgen van een baby. Dus met dat blog hield ik op. Hoe kon ik het hebben over emmers water terwijl mijn zusje moest nadenken over borstvoeding en luiers? Nu vier jaar later ben ik vooral heel erg trots op mijn zusje, en hoe ze haar dochtertje (want het werd een meisje) opvoed. Het is zo’n leuk kindje! Misschien is het omdat ik bij de bevalling was (een van de zwaarste dingen die ik ooit heb meegemaakt trouwens, mijn moeder die er ook bij was zei achteraf, de pijn die zij voelde kon ik op jouw gezicht zien, en ik geloof dat ik ook echt zo heftig met haar meeleefde dat dat wel waar moet zijn). Ik zie de rijkdom die dit kleine meisje mijn zusje maar ook ons geeft. Maar ik zie ook wat mijn lieve kleine zusje ervoor in moet leveren. Ik zie ook hoe mijn zusje weer een klein meisje wordt, die ene keer per jaar dat ik haar mee neem naar Lowlands, om even weer jong te zijn, om even los te komen uit dat leven van steeds verantwoordelijk moeten zijn. Hoe fijn ze het dan vind dat ik haar grote zus ben, en altijd van haar zou blijven houden. Dat ik haar zie als de vrouw die ze geworden is, maar ook als het meisje dat ze was.

En natuurlijk rationeel gezien weet ik dat kinderen en planten niets met elkaar te maken hebben. Dat ik gewoon mag genieten van het verzorgen van mijn plantjes. Dat ik daar over mag bloggen zoveel als ik maar wil, met heel veel foto’s en vrolijke verhalen. Dat niemand, behalve ik de link zal leggen naar die periode, waarin ons kleine wondertje geboren werd. Datzelfde wondertje dat nu geholpen heeft met het uitzoeken van de plantenbakken. En die evengoed geniet van mij helpen met dat tuinieren. Maar emotioneel gezien kan ik het bloggen over planten en hoe ze groeien op de een of andere manier nog steeds niet loskoppelen. Misschien is het tijd om daar verandering in te brengen, door gewoon te beginnen!!!

Foto (sesie) 5 van 30

Het foto per week project neemt nog niet echt de vaste vorm aan die ik van plan was. Misschien heeft dat er ook wel mee te maken dat ik met meer dan de helft van de te fotograferen onderwerpen nog minder dan helemaal niets heb. Dit keer stond er op mijn lijstje….

Something you wore

Ja hallo, ik ben toch geen beautyblogger? Even dacht ik erover het mezelf makkelijk te maken, mijn kastdeuren op te zetten, een foto te maken en er onder te schrijven dat ik dit allemaal vast wel een keertje gedragen heb, ooit. (Hoewel ik weet dat er ergens onderin mijn kast een outfit ligt dat ik voor een themafeestje gekocht had en toen uiteindelijk toch maar niet had aangedaan, dus ik zou een beetje liegen in dat geval)

Tot ik gisteren foto’s toegestuurd kreeg van de dag waarvan ik niet wist dat die komen zou.
De dag dat ik met een chihuachiua in een tas, door de stad heen slenterde. Kan het nog erger? Ja hoor dat kan, het was ook nog eens een roze tas. En wat voor mij persoonlijk nogal een schok was, er was NIEMAND die het VREEMD vond dat IK met zo’n beest rondliep. Iedereen keek alsof het heel NORMAAL was om met een hond in een tas rond te lopen, sterker nog mensen knoopte gezellig een gesprekje met me aan over hoe LEUK het wel niet was, zo’n accessoire op pootjes.

 Daar is hij dan, de foto die bewijst dat ik ooit een hond in een tas gedragen heb.

Ik twijfelde meer aan de hele onderneming dan het hondje zelf. Zat geen beweging in. Zo een wil ik wel als logeerhond, beter dan te terror Jack Russel die een paar jaar geleden mijn hele huis sloopte. Zelfs nadat ik de hele dag met het beest gewandeld had was haar energie niet op en sloopte ze wat nog niet gesloopt was.

Nog even het totaalplaatje!!!!

Nu moet ik vast ook iets over de andere kleding vertellen.
Sjaal, geen idee meer waarvandaan.
Jasje, nep leer Jane Norman, 35 euro (wel drie jaar geleden) Oh en de rits is kapot, hij kan dus niet meer dicht. Ik ben heel erg gehecht aan dit jasje, dus als iemand zoiets weet te vinden met werkende rits, please let me know!!!
Corsetje (zonder baleinen in dit geval) Jane Norman 7,50 in de aanbieding.
Rokje, special made for me by Shopvriendin
Laarzen, 15 euro bij de Tango in de opheffingsuitverkoop
Rode tas, 35 euro Funky House

That’s all Foks

Koninginnedag een fotoverslag

De laatste Koninginnedag dus ben ik toch maar naar buiten gegaan.

Eerst heb ik een rondje over de vrijmarkt gedaan, voor 4,50 ben ik nu de volgende troep rijker. En blij dat ik ben met mijn troep 🙂

Een roman van de Mexicaanse schrijfster Laura Esquivel, eerder schreef zij Rode rozen en tequila.
Een plaat van the Talking Heads <3
En twee theedoeken nog in de verpakking met hysterische print.

Inmiddels had Neelis via Twitter vernomen dat ik buiten was, dat leek hem ook wel een goed idee. Dus zijn we samen aan de sapjes en gebakjes gegaan nadat we een rondje door de stad hadden gelopen.

En leuk dat Neelis dat vond 😉 Hij kwam bijna niet toe aan het opeten van zijn gebakje.

 Voor de gelegenheid mijn Tiara opgezet zodat ik als een echt prinsesje rond kon stampen. En natuurlijk mijn nagels voorzien van een vers lakje, het is niet echt oranje maar ach, wie kan dat wat schelen?

Uiteindelijk voegde er zich een groep bij ons die nogal dynamisch was kwa omvang. Het enne moment stonden we met zijn vijven aan een tafeltje het andere moment waren we met zijn tienen om een ogenblik later weer met zijn viertjes te eindigen met een hapje eten.

Zo ik zit goed hier in het zonnetje. Helaas moest ik de zonnebril na de foto weer terug geven.

Heksenfeesten

Op Twitter kreeg ik de vraag of wij heksen ook iets vieren met Pinksteren. Daar kan ik kort over zijn, nee dat doen we niet. Wat vieren we dan wel? Er zijn 8 jaar feesten, welk van deze feesten als belangrijkst wordt ervaren ligt heel erg aan persoonlijke voorkeuren en tot welke stroming je behoort. Ook de invulling van de feesten kan verschillen per individu en stroming. Het verschil in stromingen is te vergelijken met het verschil tussen Katholieken en Protestanten of anderszins christenen.  Het zijn nuance verschillen die ogenschijnlijk niet opvallen, maar als je tot een van de groepen behoort of juist niet zijn ze een wereld van verschil.

Er zijn 4 feesten te onderscheiden die het veranderen van de seizoenen markeren. Deze feesten vallen daarom ook ongeveer samen met belangrijke christelijke feesten die eigenlijk ook seizoenen markeren.

Yule, ofwel midwinter, 21 december heeft overeenkomsten met het kerstfeest, zoals het binnen halen van een altijd groene boom om die te versieren.

Ostara, ofwel lenteviering, 21 maart heeft overeenkomsten met Pasen, het rood verven van eieren.

Litha, ofwel midzomer 21 juni kwa tijd valt dit rond Pinksteren, verder zijn er geen overeenkomsten.

Mabon ofwel herfstviering 21 September

Daarnaast kennen we 4 oogstfeesten. Die hun oorsprong vinden in belangrijke punten in de landbouw.

Samhain ook wel Halloween Allerheiligen, 31 oktober, heksen zien deze datum als nieuwjaar. Het feest heeft weinig te maken met Amerikaanse verkleedpartijen, al die je dat er steeds vaker een combinatie van het rituele feest en het verkleedfeest word gevierd. Er word eer betoond aan de doden. Het einde van de zomer en het sterven van de god (die in de zomer weer opnieuw geboren word) zie je ook terug in de natuur die afsterft.

Imbolc, 1 Februari  
We eren de maagdelijke godin en de terugkeer van het licht. Ook dit zie je terug in de natuur. De dagen worden weer langer en de nachten weer korter.

Beltane, 1 mei
We vieren de gemeenschap van de God en de Godin (heilige huwelijk) en dit is dus een seksueel feest. Mochten mensen dit in groepen vieren zal die gemeenschap symbolisch verbeeld worden met een kelk en een Athame (ritueel mes). Voor mensen die het vieren door daadwerkelijk gemeenschap te hebben zal het bijna altijd een privéfeestje zijn. Tevens markeert deze datum het einde van de winter.

Lammas of Lughnasadh, 1 augustus
Eren van de heiligheid van het goddelijke huwelijk, eren van de zonnegod en de oogst.

Daarnaast worden er ook maanfeesten gevierd, waar ik al eerder over schreef en hier te lezen is.

Wat zijn jouw plannen eigenlijk?!?

Wat zijn jouw plannen voor de koninginnennacht, vragen de meiden op mijn werk aan elkaar. En allemaal vertellen ze honderduit over een feestje hier en een feestje daar. Dan kijken de ogen vragend naar mij. En jij? Wat heb jij voor een plannen?  Even weet ik niet wat ik hiermee aan moet. Ik kan me niet herinneren dat je vroeger voor de nacht al plannen moest hebben. Dat wil zeggen, ik wist wel dat je naar Den Haag kon om daar de Nach te vieren, en dat dat leuk gevonden werd. Maar voor de rest van Nederland begon het gewoon de volgende dag met de vrijmarkt, bier en bandjes.

Ik weet het nog niet zeg ik. Maar eigenlijk weet ik het heel goed, ik heb vandaag een half dagje gewerkt en ik ben kapot. Rond een uurtje of 9 zal ik mijn bed wel induiken om de volgende morgen om een uurtje of half 8 weer wakker te worden. Dan zal ik in mijn bed blijven liggen tot een uur of 1. Ik zal kijken of ik nog iets van een lunch/ontbijt kan fabriceren met wat er in mijn koelkast ligt, en dan zal ik het gezelschap van een vriend opzoeken. Misschien nog even een rondje over de vrijmarkt, of een biertje op een terras. Om vervolgens weer vroeg mijn bed in te duiken. Want zo verlopen mijn dagen tegenwoordig allemaal.

Maar dat is vast het foute antwoord. Ik behoor plannen te hebben, afspraken te maken, te feesten. Het lijkt verdorie wel kerst. Ik MOET iets doen. Of in ieder geval een legitiem verhaal hebben waarom ik niets doe. Want niets doen staat gelijk aan zielig. Alles moeten we steeds grootser aanpakken. Tegenwoordig is met Pasen een ontbijtje met een leuk geverfd eitje ook niet meer genoeg, nee, je moet met je hele familie bij elkaar komen en dan net als met kerst gezellig gaan gourmetten. Dank je feestelijk. Wat is de volgende stap? Gaan we met Pinksteren ook aan een pinksterdiner? En wat zijn eigenlijk jouw plannen voor dodenherdenking? Ja, ik vraag het maar alvast. Voordat jij straks de enige bent die zielig thuis nog niets heeft gepland.