Een blog uitdaging. Schrijf een blog met als titel het stoutste jongetje van de klas.
Nu ja, die uitdaging ga ik wel aan.
Van de zomer woonde hij nog ergens anders, maar midden in de vakantie gebeurde dat verschrikkelijke waar hij het liever niet over heeft. En nu zit hij hier ineens in dit dorp. Waar hij niemand kent, en alles saai en stom is. In de buurt zijn geen kinderen, misschien zijn die op vakantie, hij weet het niet. Gelukkig gaat hij naar de BSO, mama zegt dat hij daar wel vriendjes zal maken. Mama heeft makkelijk praten, die wilde hier heen. Het is allemaal haar schuld.
En echt, hij doet zijn best om vriendjes te maken, maar de andere jongetjes lijken hem niet te zien, hem niet nodig te hebben, ze hebben allemaal al vriendjes. Hij probeert te achterhalen wat ze doen, welke spelletjes ze spelen, maar het lijken geheime codes die hij niet kan ontcijferen. Dat frustreert hem, het maakt hem boos, hij wil gewoon, mee doen. Hij wil dat je andere jongens hem zien, dus doet hij stoerder dan hij is. Hij schreeuwt, speelt de baas, klimt op het dak, smokkelt stiekem chips en cola mee, maar het helpt allemaal niets. Ze vinden hem alleen maar raar. Mama zegt dat het tijd nodig heeft. Mama heeft makkelijk praten, die heeft haar beste vriendje mee genomen naar dit dorp, die heeft geen nieuwe vrienden nodig.
Nog twee weken, dan begint de school, dan zal alles anders worden. Dan zal hij nieuwe vrienden maken. Ondertussen is het gewoon een kwestie van afwachten. Hij leest zijn boeken, speelt zijn computerspelletjes en heel af en toe, speelt hij buiten, met kinderen uit de wijk, die andere mensen bespugen, uitschelden, en altijd chips en cola bij zich hebben die ze dan stiekem opeten uit het zicht van grote mensen. Hij doet niet meer mee met de spelletjes die de BSO juf verzint.En de andere kinderen zijn eigenlijk ook maar een beetje saai en kinderachtig met hun spelletjes. Nee, dit is echt. Dit is vriendschap zoals vriendschap bedoeld is, door dik en dun. Mama zegt dat dit nu juist de verkeerde vrienden zijn, dat ze een slechte invloed op hem hebben. Mama moet haar grote bek houden, ze begrijpt er helemaal niets van.
Als de school eindelijk begint zitten de jongetjes van de BSO bij hem in de klas. Zijn reputatie is hem vooruitgesneld. Nu al is hij het stoutste jongetje van de klas. Hij probeert zich er tegen te verzetten, maar word door niemand gehoord. Hij schreeuwt het uit, want hij wil zo graag gezien worden voor wie hij echt is. Maar dat interesseert niemand iets. Zij hebben hem niet nodig, zij hebben al vriendjes. En hun mama’s zeggen dat hij een slechte invloed op ze heeft.
Hij zit in een vicieuze cirkel waar hij niet uit komt. Hij is een tikkende tijdbom. Er is maar een oplossing, de school moet weg, dus steelt hij wasbenzine en een aansteker en kijkt van een afstandje toe hoe de vlammen deze gehate plek langzaam opeten. Zonder school zal hij niet langer het stoutste jongetje van de klas zijn. Eindelijk kan hij zichzelf weer worden. Opgelucht haalt hij adem als zijn voeten hem steeds verder van deze verschrikkelijke plek brengen. Mama zegt dat ze niet snapt wie zoiets doet, als ze het nieuws van de afgebrande school hoort, en streelt hem liefkozend door zijn haar. Zullen we samen iets leuks gaan doen vraagt ze. Hij knikt enthousiast, eindelijk word hij gezien.
