Afbeelding – Pagina 3

November geef maand 2015 week 3

Ik merk dat de geefklad er een beetje in begint te komen. Waar ik de eerste 2 weken nog bruisende ideeen had over knutsel de frutsels en geef momenten ben ik nu bang dat ik mensen overgeef. En dat ze beginnen te denken dat ik een beetje raar ben.

Gelukkig kon ik Marije zondag op maandag een slaapplek aanbieden. En kon ik mijn maandag geef actie ook bij haar kwijt. (ik kreeg trouwens ook heel lief een doosje gebloemde chocolaatjes van haar)

Maandag 16 November

Een loge in November zorgt ervoor dat ik voor Sinterklaas kan spelen. En dat is leuk. Helaas moet de gast midden in de nacht al plassen (zou dat iets te maken hebben met de koppen thee die ik haar voerde) en wordt mijn actie voortijdig ontdekt.

’s avonds neem ik even de tijd voor een orakelverzoek en lees ik de kaarten voor een vriendin. We bespreken de legging uitvoerig na.

Dinsdag 17 November

Mijn kapper is weer opzoek naar nieuwe modellen. Heel lui deel ik zijn oproep en tag ik daarin wat mensen die uit Den Haag komen.

Woensdag 18 November

Ik versier waxinelichtjes en een doosje lucifers die ik bij de buurvrouw voor de deur leg met een kaartje erbei waarop staat “een lichtje voor jou”. Binnen het uur krijg ik een app’jeof ik die lichtjes daar heb neergelegd en waar ze die aan heeft verdiend. Ik kan deze week ook niets stiekem doen 😛

Donderdag 19 November

In mijn pauze doe ik nog snel even wat boodschappen bij de ekoplaza en de tuinen. Ik wil een facewash van Hello to…, en een bio wc-eend. (of hoe dat ook in bio vorm mag heten. Even twijfel ik of ik niet net zo goed een zak bakkingsoda en natuurazijn kan kopen voor het schoonmaken van de wc. Maar besluit toch maar voor de wc-eend te gaan. Dan valt mijn oog op de wasnoten van seepje. Ik wilde deze al een tijdje uitproberen. Maar de wasadministratie die je ervoor bij moet houden houd me tegen. Je kunt de noten 3 keer gebruiken. Maar hoe houd ik in vredesnaam bij hoe vaak ik ze al gebruikt heb? Zo vaak was ik nu ook weer niet. Dan lees ik dat je met de aanschaf van de noten ook nog bijdraagt aan iets met natuurbehoud in Nepal en bedenk ik me dat het een goede geef actie is. Al vraag ik me af hoe goed het nu echt voor het milieu is dat ik mijn was doe met wasnoten die waarschijnlijk ingevlogen worden vanuit Nepal. Laat ik daar maar niet te veel over nadenken. Goed doen valt nog niet mee.

Ook bak ik alvast toasties voor de kinderen. Op donderdag geef ik toneelles op een andere locatie. En weet ik dat mijn collega hier geen tijd voor heeft. Omdat veel dingen ineens op haar alleen neer komen. Nu hebben de kinderen toch toasties zonder dat ik haar met extra werk opzadel.

Vrijdag 20 November

Ik raak een beetje gefrustreerd omdat ik gewoon niet meer weet wie ik wat moet geven. Ik voel me deze week alsof ik alleen maar halfslachtige geef pogingen doe. Hoezo ik geef de natuur in Nepal iets door mijn was met Seepje te doen? Doe effe normaal! Hoezo een berichtje van de kapper delen telt als geef actie, het is met 2 muisklikken gedaan Miss Artemis. U bent gewoon vreselijk lui. En voor vandaag weet ik ook al helemaal niets. Nu ja ik neem na een lange dag werken nog even een filmpje op voor op Youtube. Dat doe ik nu bijna een jaar lang iedere woensdag en vrijdag. Ik krijg er niets voor. Behalve dan waardering van een kleine schare fans. En ook op mijn kop als ik eens een dagje denk over te slaan. Zo ook vandaag. Dus misschien telt dat ook wel als geven. Maar in hoeverre telt iets dat je altijd doet als geef actie in een maand als deze? Ik ben boos op mezelf dat het alweer niet gelukt is echt iets te geven. Maar dan valt mijn oog op een zinnetje in mijn agenda. Camera mee, foto’s maken flyer. Hallo, is dat geen geven? Het is wel onder werktijd. Maar mijn prive camera mee nemen om foto’s te maken voor een flyer is echt niet mijn werk. Meteen voel ik me iets beter.

Zaterdag 21 November

De Gitarist treed samen met 2 bevriende bandjes op in de Volta in Amsterdam. De organisatie van de avond moeten ze/we zelf doen. Volta regelt de zaal, barpersoneel en iemand die iets met geluidstechniek doet. Zij moeten zorgen voor mensen die bij de deur zitten om kaartjes te verkopen en kennelijk hadden ze ook een dj moeten regelen. Ik ben een tijdje de door bitch en film alle drie de bandjes. ’s avonds help ik natuurlijk mee met de boel weer uitladen en sleep ik met versterkers en gitaren. Dat is tenminste een dagje!

De rozensuikerscrub die ik vorige week had uitgedeeld werd trouwens nog even gereviewed. De ontvangster was er erg blij mee. Vooral omdat het zo’n lekker olieachtig laagje op je huid achter laat. (is die geef actie dus ook weer geslaagd)

Zondag 22 November

De Gitarist is na zo’n optreden natuurlijk een beetje uitgeteld. Dus geef ik koffie op bed en werp ik af en toe wat te eten toe. Ook laat ik hem lekker een beetje rommelen terwijl ik zelf eindeloos veel kopjes thee drink. ’s Avonds neem ik hem (nog voor zijn verjaardag) mee uit eten naar zijn favoriete thaise restaurantje. Voor iedereen die ooit in Amsterdam thais wil eten kan ik Ocha van harte aanbevelen. Verwacht niet veel sfeer, maar wel lekker eten. En je moet ook niet al te claustrofobisch zijn van je zit half bij elkaar op schoot. Alcohol word er niet geschonken, maar de Jasmijn thee is erg lekker. En als je een beetje vroeg bent kun je nog best rustig eten. *einde reclame boodschap*

Ontvangen

En ook deze week ontving ik eigenlijk weer meer dan ik gaf. Zo kreeg ik een heerlijke pasta maaltijd, heel veel lege Illy blikken voor knutselprojectjes. En nog meer sigarendoosjes voor weer andere knutselprojectjes. Ik ben liever de gevende partij, maar ontvang dankbaar.

November geefmaand 2015 week 2

Maandag 9 November

Lief had een Ukulele liggen, (in mijn berging) dat een cadeautje van een ex was geweest. Hij wilde die niet meer in zijn nieuwe leven. En zijn nieuwe huis. En wilde hem het liefst weg gooien toen ik deze voor hem mee had genomen. Nou, laten we dat maar niet doen. ik weet nog wel wat kinderen die ik er erg blij mee kan maken. Hoppa, ukulele weer terug in de tas en mee naar het werk. Waar de kinderen hem inderdaad weten te waarderen.

De kaarskandelaren die ik ook voor hem mee nam en die hij ooit gekregen had van een vriend vond hij ook niet meer passen in zijn nieuwe huis. Dus hoppa, die gaan met mij mee als cadeautje voor mezelf. Helemaal in mijn kleur (zilver) en stijl)

Dinsdag 10 November

Alweer een makkelijke. Mijn kapper zocht een lang haar model waar hij lekker in mocht knippen en verven. De highlights wilde ik niet perse. Maar goed als geef maand actie neem ik een paar uurtjes vrij en zit ik geduldig een paar uurtjes in de stoel. Mijn haar is daarna korter dan ik gehoopt had. Maar ach dan kan ik tenminste met recht zeggen dat het een geef actie was. Ondertussen speel ik voor luisterend oor voor wat dingetjes die hij even kwijt moet.

’s avonds krijg ik nog een orakel verzoekje en leg ik de kaarten voor iemand. En is er een vriend die ik app die een beetje down blijkt te zijn. We appen wat over en weer, en aan het eind van het gesprek wordt ik bedankt omdat hij zich echt opgevrolijkt voelt door ons gesprekje. Jeeej

Woensdag 11 november

Ben ik uitgenodigd om ergens te komen eten. Ik begin me toch af te vragen of ik nu in een geef of in een ontvang maand terecht ben gekomen. Ik neem de repen chocolade mee die ik in onderstaand filmpje proefde. De gastheer had hier namelijk een opmerking over gemaakt.

Eerder die dag plak ik de spiegels op mijn werkplekken vol met lieve briefjes.

Donderdag 12 November

Vandaag plak ik op een andere werkplek nog meer lieve briefjes op de spiegel. De briefjes zijn inmiddels gevonden en collega’s plaatsen op hun eigen FB pagina’s dat ze er vrolijk van worden.

Ook geef ik mijn spinnen tekening aan een collega voor haar zoontje, die ooit bij mij in de groep zat.

Vrijdag 13 November

Ren ik in mijn pauze even langs een vriendinnetje die net bevallen is van een baby die nogal veel huilt. Vorige week had ik twee potjes suikerscrub gemaakt en ik besluit ondanks dat ik besloten had iedere dag iets anders te geven haar toch maar te gaan verrassen met een scrubje. Bovendien is mijn aanwezigheid, hoe kort ook, toch ook wel een soort cadeautje.

Die avond appt een vriendinnetje, het gaat even niet zo lekker. Dus ik besluit ondanks dat ik best wel moe ben om toch even bij haar langs te gaan. Voor een gezamenlijke maaltijd en wat gezelligheid.

Zaterdag 14 November

Ik ga met mijn lief naar een optreden van de band van zijn bassist. Lief wil graag een rondje geven, maar komt erachter dat zijn budget dat niet helemaal toe laat. Aangezien wij geen gezamenlijke huishouding voeren zijn onze budgetten dus ook gescheiden. Dus ik besluit om dan het rondje maar voor mijn rekening te nemen. Heb ik weer mooi een geef actie.

Zondag 15 November

De geefkoninging herself komt logeren. Ik geef haar dus een logeerplekje. Gezellig. Ik hou van logees.
Maar ik wilde ook een Sprookjesjuf geef actie doen. Dus beplak ik wat waxinelichtjes met glitter tape en een luciferdoosje met andere tapjes. Ik vergat alleen een foto te maken.

November geef maand week 1

Het is weer November geef maand. Vanaf dat het bestaat doe ik er aan mee. Dus ook dit keer. Het idee is dat je iedere dag van de maand November iets geeft aan een ander. Ik wil het me er dit jaar niet te makkelijk van af maken, dus besluit het voor mezelf extra moeilijk te maken. 3 dagen achter elkaar orakelmervrouw spelen mag niet. Nee, ik moet mezelf uitdagen en proberen iedere dag iets nieuws te verzinnen.

1 November
Ik neem spullen mee voor mijn lief die door omstandigheden nog bij mij in de berging liggen. Ook neem ik repen chocolade mee. Want chocolade is eigenlijk altijd goed, helemaal als het Tony Chocolonely is.

2 November
Het kantoor op mijn werk is een donker en saai hok. Ik besluit een plantje te kopen om de boel een beetje op te vrolijken.

3 November
Ik heb een cursus/workshop dagje samen met een collega die ik eigenlijk niet zo heel goed ken. Ik wil haar iets geven zodat deze maand niet alleen mijn lief en collega’s profiteren van mijn goedgevigheid. Maar wil het wel binnen de perken houden, want ze moet zich natuurlijk ook niet bezwaard gaan voelen omdat ik haar iets geef. Ik dacht aan een pen, om notities te kunnen maken van hetgeen we zouden gaan leren. Maar loop dan tegen een Flow Weekly aan en weet dat dat mijn cadeautje gaat worden. Je moet die aantekeningen tenslotte ook ergens in maken.

4 November
Morgen ben ik weer een dagje op cursus. Mijn collega’s op de groep gaven al aan dat helemaal niet leuk te vinden. Dus verras ik ze met een cup á soup momentje.

Ook kwam er onverwacht een vriend logeren. Normaal zouden we dan uit eten gaan. Maar nu besloot ik voor ons te koken. Soms worden geef acties je in je schoot geworpen. En ik geef een zelfgemaakt vaasje aan iemand die een lading wc-rollen voor me heeft bewaard.

Donderdag 5 november
Een beetje een luie geef actie. Gisteren raakte ik in gesprek met iemand die op zoek is naar coole laarzen. Ik ken iemand die hele coole laarzen heeft dus besluit na te vragen waar hij zijn laarzen heeft gekocht omdat weer door te geven aan de eerste. Na zo’n hele dag cursus ben ik al lang blij dat ik hier nog op kom.

Vrijdag 6 november

Het geven raakt een beetje in het slop. Ook vandaag vind ik het moeilijk om iets te bedenken. Als ik in gesprek met een vriendinnetje ben vraag ik haar of ik haar misschien blij kan maken met een orakel reading, of iets anders. Ze wil wel een reading. Gelukkig maar denk ik. En begin te readen.

Zaterdag 8 november

Hoera, we gaan ergens eten, dan heb ik tenminste weer een nieuw persoon die ik iets kan geven. Ik besluit een suikerscrub te maken voor de gastvrouw (video komt pas woensdag online, nog even geduld dus) en voor de kinderen neem ik hele enge schedelvormige lolly’s mee.

Zondag 9 november

De Gitarist moet naar de oefenruimte, want dat is wat gitaristen nu eenmaal doen. Ik zie hem stuntelen met veel te veel apparaten. Dus stel ik voor om te helpen zijn gitaar naar de tram te tillen. Ik moet er wel een beetje voor omrijden, maar een deel van zijn reis is nu in ieder geval makkelijker.

Die avond zit ik aan de thee in een cafeetje bij mij om de hoek samen met iemand nog zonder passende bijnaam. Aangezien hij de dagen daarvoor steeds drankjes aan bleef bieden betaal ik nu. Het voelt meer als terug betalen dan als geven, maar wordt als geven ontvangen. Ik wou dat ik zo goed kon ontvangen. En besluit meteen dat ik voortaan beter ga ontvangen, omdat ik ervaar dat goed kunnen ontvangen ook een soort cadeautje voor de gever is. En zo sluit ik mijn eerste geef week af met een wijze les. Waarvoor dank.

Een piratensprookjesbos

Als je door je nichtje gevraagd wordt om weer eens een keer een Sprookjesjuf activiteit in de buurt te doen zodat zij er ook bij kan zijn, dan regel je dat natuurlijk meteen.

Gelukkig was er bij haar op school een zomerfeest waar ze mensen zochten die iets wilde doen. En nu leek het zusje wel leuk als ik daar dan als iets zou komen doen, als Sprookjesjuf natuurlijk.

De juf had bedacht dat ik een kwartiertje had om en een verhaaltje en een knutsel te doen. Mij leek dat nogal uhhhh onmogelijk. Na wat heen en weer geapp met zusje kreeg ik iets meer tijd. Gelukkig maar, want dan had ik tenminste tijd voor een echte knutsel. Maar er was nog maar een paar uur voordat ik daar moest zijn, dus wat ging die echte knutsel dan worden?

Mijn oog gleed langs mijn kast waar stapels eierdozen op staan om krokodillen van te maken. Daar kun je natuurlijk ook een schatkist van maken! Hoppa, eierdozen en stickers van vissen en kristallen ingepakt en op weg. Onderweg nog even appen of ze verf klaar willen zetten.

Ik kreeg een berichtje terug dat ze een heel Sprookjesbos voor me klaar gezet hadden. Een heerlijk hoekje een beetje achteraf. Waar ik mijn verhaaltjes kon vertellen. Ik ben altijd erg blij met zulke plekjes. Een beetje weg van alle drukte. Waar kinderen tot rust kunnen komen. Maar waar ook ik kan genieten van de sfeer zonder en zo BAM! midden in te zitten.

De kinderen leken het ook te waarderen. Er zijn kinderen die de hele middag aan een schatkistje hebben gezeten. Andere kwamen later terug om een tweede te maken. Niet alleen de kleuters, waar de activiteit voor bedoeld was, maar ook de wat oudere meiden wisten zich goed te vermaken met de knutsels. Volgens zusje gonsde het op het schoolplein ook leuke reacties en complimentjes. Maar daar was ik niet. Dus dat weet ik niet.

Het grootste compliment dat ik kreeg was van mijn nichtje lief. Toen het feest was afgelopen kwam ze naar me toe en zei, Laura (tante laat ze tegenwoordig steeds vaker achterwege) dat was wel een leuke knutsel die je hebt bedacht. Ahhh wat lief, een groter compliment kun je toch niet krijgen?

(en dan zou hier een selfie van ons moeten staan, maar daar waren we te moe voor, volgende keer beter 😛 )

(maar een filmpje om het goed te maken is ook wel leuk toch? )

Het wow effect

Eigenlijk was ik niet van plan om naar de kapper te gaan. Ik was dit jaar tenslotte al geweest, en ik wil graag lang haar. We weten allemaal dat wie lang haar wil hebben vooral niet naar de kapper moet gaan. Want kappers knippen stukjes van je haar af, en dan is het niet lang meer, of iig niet zo lang als dat het was.

Niet dat dat perse heel erg is, maar als je dat te vaak doet weet je iig zeker dat je niet toe komt aan het nog langer laten groeien van je haar. Nu is dat natuurlijk ook niet iedereens levensdoel, maar mijn levensdoel is het wel. Zo lang mogelijk haar.

Ik hou alleen ook van een model in mijn haar. Nu had ik de kapster gevraagd of ze er lagen in wilde knippen. Lange lagen en dan zo’n beetje half rond in mijn gezicht. Je weet wel dat kapsel dat iedereen met lang haar zo’n beetje heeft sinds Friends op de buis kwam. Zo heel veel variaties zijn er namelijk niet voor wie lange lokken wil.

Om een lang verhaal kort te maken, ik kreeg mijn laagjes niet, mijn haar zag er wel weer goed uit. (want ik was al 2 jaar niet naar een kapper geweest en mijn gespleten haarpunten begonnen zelfs te splijten) Maar ik was er toch niet helemaal tevreden over. Het wow effect ontbrak.

Toen ik dus een oproepje voorbij zag komen van een kapper die opzoek was naar modellen die ook nog eens werkte in een salon die ik al een tijdje eens uit wilde proberen bedacht ik dat dit misschien een mooie kans was om toch laagjes te krijgen.

En dat had niet beter uit kunnen pakken. Toen ik in de spiegel keek zag ik het meteen. Ik had het WOW effect!!!

En die gewetensbezwaren dat mijn haar nu vast gewassen is met een shampoo vol met sls schuiven we dan voor een keertje maar aan de kant. Want soms wil je ook gewoon van het leven mogen genieten zonder een linkse zuurpruim te zijn die overal iets naars in ziet.

Een prinses van zes

Mijn nichtje Indy was op 5 mei jarig. Vandaag gaan we het vieren.
Voor de derde keer, want als je een prinses van zes bent dan horen je feestjes een week lang te duren.

Toen ik haar vroeg wat ze het allerliefste wilde hebben wist ze het niet helemaal. Zullen we dan een keer samen een cadeautje kopen? Iets van speelgoed, of kleding? Stelde ik voor. Of wil je misschien samen iets leuks doen?

Daar hoefde ze geen seconde over na te denken. Dan wil ik graag samen iets leuks doen riep ze enthousiast. Wat voor een leuks wist ze nog niet. Dat mag ik zelf verzinnen. Want ze heeft er volledig vertrouwen in dat ik wel iets leuks.

Hoe zit dat met dat been?

Donderdagavond nam ik een bad ter voorbereiding op de Ostara viering. Eigenlijk doe ik dat altijd voor ik met een ritueel begin. Een bad nemen, mijn haren wassen, scheren wat er geschoren moet worden. Ik neem daar echt even de tijd voor en zie het eigenlijk als een voorproefje op het ritueel. Ik gebruik uitsluitend de duurste en lekkerste producten die ik heb, omdat het echt even mijn verwen momentje is.

Ideaal gezien zou ik mijn ritueel voorbereiden op de dag van het ritueel, of zelfs een paar uur van te voren. Maar ik kan niet voor ieder jaarfeest vrij nemen. Dus doe ik het de ochtend of avond van te voren.

Dit keer plaatste ik op Facebook een foto van het scheren van mijn benen. Met een grappige tekst dat Venus haar werk mocht doen om van mij een echt godinnetje te maken.

De suggestie van naakt dus meteen een heleboel likes. Maar doe ik het daarom? Nee!

Deze momentjes voor een ritueel zijn echt voor mezelf. Ik geniet ervan me alvast op en top vrouwelijk te voelen. En bezig te zijn met mijn lichaam. En oké toegegeven, ik vind het ook leuk om dat te delen. Maar ik doe het niet voor jou. Ik doe het niet om aandacht te krijgen. Of omdat ik exhibitionistisch zou zijn. Voor mij hoort het een zijn met je mannelijkheid of vrouwelijkheid bij een ritueel. En ik vind het leuk me in te leven in die rol. Me te verkleden en mooi te maken. Ik geniet van de bloemen in mijn haar, de parfum achter mijn oren en de make-up op ogen en lippen. Natuurlijk is het leuk als je dat ziet. Maar als ik een ritueel in mijn eentje zou doen zou ik daar evenzeer van genieten. Natuurlijk vind ik het extra leuk omdat ik weet dat mijn sisterhood zich ook mooi maakt voor deze rituelen. En wil ik graag mijn best doen voor hen. Maar bovenal wil ik me best doen voor mezelf.

Zoals ik ook het dansen, dat bij ieder ritueel weer terug komt, voor mij doe. Heerlijk uitbundig en sexy zonder dat er seksualiteit bij komt kijken. Het liefst zonder mannen (of alleen mannen die ik al ken) of vrouwen die weten dat ik ook op vrouwen val. Gewoon vrij van alles jezelf kunnen zijn. En jezelf en elkaar prachtig mogen vinden zonder bijbedoelingen. Dat is voor mij ook een onderdeel van heks zijn.

Waar koop je godinnen kleren?

Vrijdag vierden wij Ostara met de openjaarfeestengoep van Tara Anka. Sinds 1 of 2 vieringen terug vervul ik af en toe een rolletje in de rituelen. Zo was ik vlijtig Liesje tijdens het vrouw holle ritueel. Was ik de lentegodin met Imbolc. En mocht ik nu met Ostara voor Ostara spelen.

Een rol zonder tekst. Het enige dat ik hoefde te doen was zwoel zwieren. Nou dat moet te doen zijn toch?

En omdat er mensen nieuwsgierig waren waar je godinnen kleding koopt, hier mijn geheim.

Haarband: Primark in Eindhoven (het assortiment verschilt per vestiging nogal)
Ketting: gemaakt van Hama kralen door een van de BSO kinderen
Jurkje: is stiekem geen jurkje maar een baby doll van de Hunkermuller
Gouden ei: een creatie van Haagje Heidh
Armbandjes: cadeautjes uit Indonesie en thailand

Moe van het ziek zijn

Ik heb het helemaal gehad met dat ziek zijn.
Met de pijn in mijn oor, kaak, kies en hoofd.
Met de snotterige neus en de vermoeidheid.
Gisteren zou ik naar een feestje gaan waar ik super veel zin in had.
Maar ik had er de puf gewoon niet voor.

Ho, stop riep mijn lichaam, je mag best rennen, maar niet jezelf voorbij. Vandaag kwam er een vriendinnetje op bezoek. Die ik al veel te lang niet gezien had. Geef puf om de stad in te gaan dus zit ik zoutzakkerig nog aan mijn ontbijtje als ze aanbelt.

Ik verzin een leuke activiteit voor ons zodat het niet zo opvalt dat ik eigenlijk maar een beetje gaar ben.

Als ze weg is zit ik heel lang maar een beetje voor me uit te staren. Tot ik op een idee kom, ik ga muffins bakken. Normaal hou ik niet van bakken. Want bakken is saai, en je moet steeds zolang wachtten. maar vandaag hou ik van saai. En ook van wachtten.

En maar wachtten……

klaar!!!!

Troost glosjes

De stemming op het werk is nu niet echt om over naar huis te schrijven zoals jullie wel zullen begrijpen.
Dus toen ik een setje uberschattige lipglosjes tegen kwam heb ik die gekocht en aan al mijn bso collega’s cadeau gedaan. We hebben dan straks misschien geen baan meer. Maar wel hele coole lipglosjes.

Het werkte, heel even heb ik iedereen weer horen schaterlachen.
Ik hoop zo dat we dat vast kunnen houden. Kleine momentjes waarop we even vergeten. Kleine momentjes waarin we weer even een team zijn. En troost kunnen vinden in zo iets stoms als een lipgloss met een gezichtje.