Het feest was goed! De champagne vloeide rijkelijk. Door de schmink kwaliteiten van Van Prinses tot Piraat zagen we er allemaal super mooi uit. En kon ik er eindelijk eens uitzien als Sally! (voor de niet Tim Burton fans, check a nightmare before christmas) Er waren zoveel hapjes dat we er nog ruim van konden ontbijten en er voor de gastheer en vrouw nog steeds genoeg over is om een week lang van te kunnen eten. Er werd goed gedanst. Ik heb me heerlijk kunnen uitleven als youtube dj en werd zelfs bedankt voor de muziek die ik opzette. (niet geheel onlogisch, wie kan Einsteinbarbie nu niet waarderen?) We kregen een spetterend gitaaroptreden. Hebben onze headbang kwaliteiten kunnen showen. Het enige nadeel is, dat ik me nu, op twee januari nog steeds voel alsof ik een zombie ben. Terwijl het feestje toch al even over is. Bedankt iedereen die erbij was! En een goed 2013 voor iedereen die het miste!
Auteur: Miss Laura Artemis
1 januari
Blog voornemens
Ik wil graag haalbare blog voornemens hebben. Haalbaar want ik ken mezelf. Ik kan me voornemen iedere dag te gaan bloggen, maar dat gaat me toch niet lukken. Er zijn altijd avonden, weekenden, vakanties, waarin ik te druk ben met leven om te bloggen. Natuurlijk kan ik blogjes vooruit gaan werken. Maar dat zou voelen als valsspelen. Hoewel ik ooit een veelblogger was en dicht tegen ieder dag aan zat gaat echt iedere dag bloggen niet werken voor mij.
Jacco’s film
Een paar jaar geleden zag ik Jacco’s film en meteen was ik fan. Want wie wil er nu niet een ondergrondsehut?, of een boomhut? Toen ik kind was wilde ik niets liever dan een gemeubileerde hut. Helaas kwamen we nooit verder dan een hut van takken tegen een door de bliksem getroffen boom aan. Iedere keer als we terug kwamen bij onze hut waren de takken weg, gebruikt voor een hut een stukje verderop. Hoewel we nooit de personen uit onze buurhut te zien kregen hadden wij een levendige fantasie over wie het waren. Natuurlijk waren het jongens, want alleen jongens waren zo laag om een hut van meisjes te slopen. Uit wraak sloopte wij die hut dan weer. Samenwerken had misschien tot een beter resultaat geleid. Wisten wij veel.
JACCO’s FILM from michelle hofman on Vimeo.
Woord voor 2013
Vorig jaar kwam ik erachter dat je kennelijk een woord voor ieder jaar nodig had.
En braaf als ik ben koos ik een woord, of was het het woord dat mij koos?
Was mijn woord. Bewust heb ik er niet heel veel mee gedaan. Maar onbewust is het inspiratie en creativiteit geweest die mij de hele tijd op de been hebben gehouden. Ik heb geen makkelijk jaar gehad, maar toch lukte het met om geïnspireerd te blijven.
Dit jaar was het even zoeken naar een nieuw woord. Eigenlijk vond ik het meteen toen ik een Flow doorbladerde. Maar wilde ik ook andere opties onderzoeken. Dus maakte ik een lijstje met mogelijk woorden. Daarna ben ik in een willekeurig boek gaan lezen, het woord van mijn lijstje dat ik als eerst in het boek zou tegen komen zou het worden. Maar nog steeds zocht ik bevestiging, dus haalde ik mijn tarotkaarten tevoorschijn. Ook daar kwam hetzelfde woord uit. Nu het drie keer bevestigd is kan ik er niet onder uit. Mijn woord voor 2013 is…..
Kersttoespraak ;)
Hoe zat het ook alweer?
Hoe zat het ook alweer met die goede voornemens van vorig jaar? Wat is er van uitgekomen? Wat neem ik mee naar volgend jaar? Wat bleek onrealistisch?
1 Wonen in Rotterdam
Hoera gelukt!!!
2 Meer workshops verzorgen, een website (laten)bouwen om de workshops op te promoten en voor mezelf duidelijk krijgen wat ik nu precies wil (wil ik me bijvoorbeeld ook op volwassenen richten?)
Ik heb een prachtige website En mijn grootste opdracht in het bestaan van de Sprookjesjuf binnen gehaald.
3 Mijn tijd op de 5 kilometer verbeteren of door trainen voor 10 kilometer met hardlopen Ik ben door gaan trainen voor 7 kilometer en kom aardig bij de 10 km in de buurt. Nog wel een beetje langzaam.
4 Vaker fictie schrijvenToevallig heb ik mezelf dat voor komend jaar weer als blogdoel gesteld, ik ben wel begonnen met een fictief verhaal, dat ik zeker af ga maken en misschien bloggen.
5 Vaker bloggen, ook al heb ik hier op deze nieuwe stek nog niet zoveel lezers, het schrijven is iets dat ik graag doe en wat ik een beetje gemist heb de afgelopen tijd still feeling the same
6 Vaker oefenen op mijn basgitaar, ik ben heel bij met dit vette cadeau dat ik van mijn super lieve vrienden heb gekregen Schaam, dit jaar, echt!
7 Me inschrijven bij een castingbureau Eerst die beugel eruit, ik haat foto’s van mij met beugel!
8 Minder internetten en meer tijd doorbrengen met vrienden of andere hobby’s Ik heb mijn vrienden vaker gezien dan voorheen nu ik in Rotterdam woon.
9 Mijn vrienden vaker vertellen hoe blij ik met ze ben Ik probeer een keer in de zoveel tijd aan mijn vrienden te vertellen waarom ik ze zo leuk vind.
10 Meer champagne drinken Wat een goed idee was dat, waarom is dat niet gelukt?
Van die kat en die boom
Op de peuterspeelzaal is het de week van het kerstontbijt. De peutertjes vinden het best leuk hoor, een ontbijt van soesjes, poffertjes, groene pannenkoeken, komkommer met olijven (?) en gekookte eitjes. Maar dat stilzitten? Dat wil nog niet helemaal lukken.
Dus sommeert mijn collega de kinderen om hun jassen aan te trekken en naar buiten te gaan, want ze zijn een beetje druk. En ga jij ook maar mee, Laura, roept ze me achterna, jij bent ook een beetje druk. Mijn nieuwe locatiemanager, die ik nog maar drie keer heb gezien steekt haar hoofd om de deur, “zij?, druk? Nou daar is toch wel heel wat voor nodig om Laura druk te maken”.
Ik weet best dat ik een bedachtzaam persoon kan zijn. Maar ik ben ook de eerste die me uit staat te leven op een nog lege dansvloer. (En vaak de laatste die er weer vanaf gaat, als de dansvloer alweer leeg is). Ik klim graag op muurtjes, spring over stoeprandjes en paaltjes, huppel vrolijk door de stad omdat dat soms gewoon leuker is dan lopen en bler graag hard en vals mee met de radio. Waarom blijven mensen dan toch het beeld in hun hoofd hebben dat ik altijd rustig ben?
Zo onzichtbaar ben ik toch niet zou je zeggen. Ze weten alleen nog niet dat als de katten uit de bomen gekeken zijn ze nog eens terug zouden verlangen naar een versie van mij die altijd rustig is.
Ballon
Oke, ik geef het toe, soms dan blog ook ik voor mezelf. Ik denk namelijk niet dat ik echt kan dichten, maar kan het soms niet laten om een gedachten, een gevoel of zomaar wat zinnen om te buigen tot een dichtsel. Niet hoogstaand, en waarschijnlijk zit niemand er op te wachten, maar ik vind het leuk om te doen. Vaak zet ik deze gedachtekronkels op Facebook. Maar daar zijn dingen lastig terug te vinden. Dus blog ik ze.
Ballon
Ik ben mijn ballon verloren
Hij glipte zomaar uit mijn hand
en ik kon niets anders doen
Dan kijken
Hoe het een steeds kleiner stipje
Aan de horizon werd
Fijne muziekjes
Het gesprek ging niet eens over muziek, maar over het verschil tussen mannen en vrouwen, relationeel gezien dan. En we begrepen wat de ander bedoelde, omdat we dat zelf ook zo hadden mee gemaakt, ervaren, gevoeld.
Het is zoals dat grapje, wat neemt een homo mee op een tweede date?
Antw: Welke tweede date?
En een lesbo?
Antw: een verhuiswagen
Een beetje overdreven, en een beetje cliché, maar er zit zeker een kern van waarheid in. Want vrouwen willen emotionele achtbanen, praten, verbinden, samen wonen, en voor je het weet wordt je 4 jaar later pas wakker en denk je:
That ain’t my beautiful house
That ain’t my beatiful whife
En zij zegt, TALKING HEADS, dat heb ik lang niet meer gehoord. En het gesprek verstomt omdat we nu toch echt muziekjes moeten luisteren. Gek hoe muziek totaal ergens anders over kan gaan, maar toch precies een gevoel kan oproepen dat een ander dan herkend.